ေယ႐ွဳသည္ လူတို့ ႏွင့္ ေရာေႏွာခဲ့သည္: Sabbath School Lesson Myanmar 2016 3r Quarter Lesson 6

သင္ခန္းစာ (၆)

ေယ႐ွဳသည္  လူတို့ ႏွင့္ ေရာေႏွာခဲ့သည္

ဇူလိိုင္ ၃၀ - ၾသဂုတ္ ၅

  

ဥပုသ္ေန႔မြြန္းလြြဲပုုိင္း ဇူလိုင္ ၃၀ ဖတ္ရန္က်မ္းခ်က္။ မႆဲ ၁း၂၂၊၂၃။ ေယာဟန္ ၁း၁၄။ လုကာ ၁၅း၃-၂၄။ မႆဲ ၉း၁၀-၁၃။ ဆာလံ ၅၁း၁၇။ ၁ေယာ ၂း၁၆။ ဖိလိပ္ၸိ ၂း၁၃-၁၅။

အလြတ္က်မ္းခ်က္

“အခြန္ခံေသာသူတိုို႔ု႔ႏွင့့္္ဆိုုးေသာသူအေပါင္းတိုို႔ု႔သည္ နားေထာင္ ၿခင္္းငွာအထံေတာ္သို့ခ်ဥ္းကပ္သညျ္ဖစ္၍၊ ဖာရိရွဲွဲႏွင့့္္က်မ္းၿပုဆရာတိုို႔ု႔က ဤသူသူသူသည္ ဆိုးေသာသူတိ႔ုိုိလုိလက္ခံ၍ သူတိုိ႔ုိ႔ု႔ႏွင့့္္အတူစားပါသည္တကား ဟု ကဲ့ရဲ႕အျပစ္တင္ၾက၏” (လုကာ ၁၅း၁၊၂)။

အသင္းေထာက္တစ္ဦးသည္ ကားတစ္စီးျဖင့္လူငယ္တစ္စုကို လစဥ္ က်င္းပေသာ၀တ္ဩပကိုးကြယ္ျခင္းအတြက္ ဘိုးဘြားရိပ္သာတစ္ခုကိုေခၚသြား ခဲ့သည္။ ပထမအပတ္တြင္ လူငယ္မ်ားကိုေခၚသြားခ်ိန္၌ ဘီးတပ္ကုလားထိုင္ တြင္ထိုင္ေသာအဘိုးအိုသည္ အသင္းေထာက္၏လက္ကို အစီအစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ လံုးဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ ဤအျခင္းအရာမွာ လစဥ္၀တ္ၿပုခ်ိန္၌ျဖစ္ေနက်ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္တြင္ လူငယ္မ်ားျပန္လာေသာအခါ ဘီးကုလားထိုင္ႏွင့္ အဘိုးကိုမေတြ႕ရေတာ့ပါ။ အလုပ္သမားတစ္ဦးက ထိုသူသည္တစ္ညပင္ အသက္ရွင္ႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္ေၾကာင္းေျပာျပပါသည္။ အသင္းေထာက္သည္  ထိုအဘိုး၏အခန္းထဲသို႔၀င္သြားခ်ိန္တြင္ ထိုသူသည္ သတိကင္းမဲ့လ်က္ လဲေလ်ာင္းေနသည္။ အဘိုးအို၏လက္ကိုယူ၍၊ ဘုရားသခင္ကထာ၀ရအသက္ ေပးပါရန္ဆုေတာင္းေပးခဲ့သည္။ သတိေမ့ေနဟန္ရွိေသာထိုအဘိုးသည္ အသင္းေထာက္၏လက္ကို က်စ္က်စ္ဆြဲညစ္ခဲ့သည္။ ထိုအခါအသင္းေထာက သည္ သူ၏ဆုေတာင္းသံကို ဘုရားသခင္ကနားေညာင္းေၾကာင္းကို သိလိုက္ ရသည္။ မ်က္ရည္အျပည့္ျဖင့္ အခန္းထဲမွအထြက္တြင္ခလုတ္တိုက္ၿပီး၊ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကိုတိုးမိခဲ့သည္။ ထိုအမ်ဳိးသမီးက “ကၽြန္မကသူ႔ရဲ႕သမီးပါ။ သူကခင္ဗ်ားကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ကၽြန္မအေဖက “ေယ႐ႈဟာတစ္လ တစ္ႀကိမ္ႂကြလာၿပီး ငါ့လက္ကိုဆြဲကိုင္တယ္။ ေယ႐ႈရဲ႕လက္ကိုေနာက္တစ္ခါ ဆြဲကုင္ခြင့္မရမခ်င္းငါမေသခ်င္ေသးဘူး”  ဟုေျပာဆိုေၾကာင္းကိုေျပာပါ သည္။ (The Least of These; ဆိုတဲ့ Video 2004 ခုႏွစ္ က ထဲက ေကာက္ႏုတ္ထားသည္။ ခြင့္ၿပုထားေသာ။)..

ခရစ္ယာန္ဘာသာသည္ တစ္စံုတစ္ဦးအတြက္ “ေယ႐ႈ” ျဖစ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းဆက္လာမည့္သင္ခန္းစာမ်ားသည္ ေယ႐ႈ၏သာသနာ ၿပုနည္းမ်ားႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္၏သာသနာကို သူ၏အသင္းေတာ္ကမည္ကဲ့သို႔ အသက္တာျဖင့္ျပသႏိုင္သည္ကို အာ႐ံၿပ ုေလ့လာၾကမည္။

တနဂၤေႏြ ဇူလိုင္ ၃၁

ခရစ္ေတာ္၏နည္းလမ္းသာ။

အယ္လင္ဂ်ီ၀ိႈက္သည္ လူတို႔ထံေရာက္ရွိရန္ႏွင့္ကယ္တင္ျခင္းယူေဆာင္ ရန္အတြက္ ေယ႐ႈဩပလုပ္ခဲ့သည့္အရာကို ေအာက္ပါအတိုင္းအက်ဥ္းခ်ဳံးထား ပါသည္။ (မႆဲ ၉း၃၅၊၃၆ ကိုလည္းဖတ္ပါ။)

“လူမ်ားထံသို႔ေရာက္ရွိရန္ ခရစ္ေတာ္၏နည္းလမ္းကသာလွ်င္ စစ္မွန္ေသာေအာင္ျမင္ျခင္းကိုေပးပါလိမ့္မည္။ ကယ္တင္ရွင္သည္ သူတို႔၏ ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ စိတ္ဆႏၵရွိသူတစ္ဦးကဲ့သို႔ လူတို႔ႏွင့္ေရာေႏွာေနခဲ့သည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔ကိုၾကင္နာသနားျခင္းကိုျပသေတာ္မူ၍၊ သူတို႔၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကိုျဖည့္ဆည္းေပးၿပီးေနာက္ သူတို႔၏ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈကို ရယူႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ ကိုယ္ေတာ္က “ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ေလာ့” ဟု ေတာင္းဆိုခဲ့သည္” (Ministry of Healing, p. 143).

    ဤစာပိုဒ္ကိုခြဲျခမ္းေလ့လာၾကပါစို႔။

    ၁။ ေယ႐ႈသည္ သူတို႔၏ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ စိတ္ဆႏ္ၵရွိသူတစ္ဦး ကဲ့သို႔ လူတို႔ႏွင့္ေရာေႏွာေနခဲ့သည္။ (ကိုယ္ေတာ္သည္ လူမႈကြန္ယက္ကိုျဖန္႔ၾကက္ခဲ့သည္။)

    ၂။ ေယ႐ႈသည္ လူတို႔အားၾကင္နာသနားခဲ့သည္။ (ကိုယ္ေတာ္သည္ ရင္းႏွီးမႈကိုတည္ေဆာက္ခဲ့သည္။)

    ၃။ ေယ႐ႈသည္ သူတို႔၏လိုအပ္ခ်က္မ်ားကိုျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့သည္။ (ဤအရာ၌လည္းရင္းႏွီးမႈကုိရယူခဲ့သည္။)

    ၄။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပထမ၊ ဒုတိယႏွင့္တတိယအခ်က္တို႔ကို ေပါင္းစပ္လိုက္ေသာအခါ လူတို႔၏ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈကို ရယူ ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။

    ၅။ ထိုေနာက္ ကိုယ္ေတာ္က (တပည့္မ်ားျဖစ္လာေစရန္) “ငါ့ေနာက္ သို႔လိုက္ေလာ့” ဟုေတာင္းဆိုခဲ့ပါသည္။

ဤေနရာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ေတြ႕ရေသာအရာမွာ ဧ၀ံေဂလိတရားေဟာ ရန္ ျပည့္စံုေသာစံနမူနာျဖစ္သည္။ ဤသာသနာၿပုနည္းသည္ ဧ၀ံေဂလိကို သာ၍ျပည့္စံုစြာေဟာၾကားရာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလမ္းျပေပးပါလိမ့္မည္။ ေယ႐ႈသည္ သူ႔ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ရန္ ဖိတ္ေခၚေတာ္မူရာတြင္ (ေတာလည္ ၅) လူမႈေရးကမ္ၻာမ်ားကိုမခြဲျခားမႈ (ေတာလည္ ၁-၄) မရွိသကဲ့သို႔ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔လည္းခြဲျခားျခင္းဩပလုပ္ရမည္မဟုတ္ေခ်။ လုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္မ်ားအားလံုး အတူတကြလုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ “စစ္မွန္ေသာေအာင္ျမင္ျခင္း” ကိုေပးပါလိမ့္မည္။ ဤသင္ခန္းစာသည္ ေယ႐ႈ၏သာသနာဩပနည္းပထမအဆင့္ကို အာ႐ံုစိုက္လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ က်န္သည့္အဆင့္မ်ားကို သင္ခန္းစာ ၇-၁၁ တြင္ေလ့လာၾကပါမည္။

ေအာက္ပါက်မ္းခ်က္မ်ားသည္ သားေတာ္ဘုရားက ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ အတူေရာေႏွာေနျခင္းအေၾကာင္းကို မည္ကဲ့သို႔ေဖာ္ျပပါသနည္း။ မႆဲ ၁း၂၂၊၂၃။ ေယာဟန္ ၁း၁၄။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလံုးသည္ အျပစ္ေၾကာင့္ျပင္းထန္စြာနာက်င္ၿပီး ပ်က္စီး ေနရပါသည္။ သို႔ရာတြင္ အျပစ္ေၾကာင့္ဤေလာကတြင္ မွားယြင္းခဲ့ၿပီးေသာ အရာအားလံုးကို ေယ႐ႈ၏ၿပီးျပည့္စံုသည့္လူသားဘ၀ ခံယူျခင္းျဖင့္ လူသားမ်ားကိုဘုရားသခင္ႏွင့္ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေစျခင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းေပးခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ လူတို႔ႏွင့္ေရာေႏွာလ်က္ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုးသံုးပါးျဖင့္ လူသားမ်ဳိးႏြယ္တစ္ခုလံုး၏ေကာင္းက်ဳိးအတြက္ စိတ္ဆႏၵျပင္းျပၿပီး လူ႔အသိုက္အ၀န္းက “အဆိုးဆံုးေသာသူ” ဟုယူဆေသာသူတို႔ကိုပင္လွ်င္ ၿပုစုေပးခဲ့ ပါသည္။

အံ့ဖြယ္သမၼာတရားတည္းဟူေသာအရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းေတာ္ မူသည့္ပုဂိ္ၢဳလ္ (ေယာဟန္ ၁း၃) ေယ႐ႈသည္ လူသားဘ၀ကိုခံယူလ်က္၊ လူသားအေနျဖင့္ အျပစ္ထဲက်ေရာက္သည့္လူသားမ်ားႏွင့္ေရာေႏွာ၍ ၿပုစု ခဲ့ပါသည္။ ဤေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာသမၼာတရားသည္ အျခားသူမ်ား ႏွင့္ေရာေႏွာၿပုစုေစာင့္ေရွာက္ရာတြင္ မည္သို႔အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစပါသနည္း။

တနလၤာ ၾသဂုတ္ ၁

ေပ်ာက္ေသာအရာကိုေတြ႕ၿပီ။

ေယ႐ႈသည္ “ဆိုးေသာသူတို႔ကိုလက္ခံ၍ သူတို႔ႏွင့္အတူစားပါသည္” (လုကာ ၁၅း၂) ဟုဆိုေသာ ဖာရိရွဲမ်ားႏွင့္က်မ္းဩပဆရာတို႔၏ကဲ့ရဲ႕အျပစ္တင္ျခင္းကို တိုက္႐ိုက္တံု႔ျပန္ေသာအားျဖင့္ လုကာ ၁၅ တြင္ေယ႐ႈသည္ ပံုပမာ သံုးခုကိုမိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

ေအာက္ပါက်မ္းခ်က္မ်ားကိုဖတ္၍၊ အျပစ္တင္ျခင္းမ်ားကို ေယ႐ႈ

၏ေျဖၾကားခ်က္မွအႏွစ္သာရကိုေရးခ်ပါ။

လုကာ ၁၅း၃-၇ -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

လုကာ ၁၅း၈-၁၀ --------------------------------------------------------------------------------------------------------------

လုကာ ၁၅း၁၁-၂၄ -------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ပံုပမာတစ္ခုခ်င္းစီသည္ တစ္စံုတစ္ရာေပ်ာက္ဆံုးျခင္းႏွင့္အစဩပ၍၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ ဘုရားသခင္၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ကယ္တင္ျခင္းကို အလြန္စိတ္၀င္စားေၾကာင္းျပသသည့္ ေပ်ာ္ပြဲမ်ားႏွင့္အဆံုးသတ္ ထားသည္။

အသင္းအုပ္ဆရာတစ္ဦးသည္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အသံသင္တန္းကို စိတ္၀င္စားေသာမိသားစုတစ္စုကိုသင္တန္းေပးၿပီး တစ္ေယာက္ကလြဲ၍ က်န္မိသားစုအားလံုးသည္ က်မ္းစာသင္တန္းကိုစိတ္၀င္စားၾကေၾကာင္းကို သိရွိလာခဲ့သည္။ မိခင္၊ ဖခင္ႏွင့္သမီးငယ္တို႔သည္ ခရစ္ေတာ္ကိုလက္ခံၿပီး၊ တရားေဟာဆရာကို အိမ္တြင္လက္ခံၿပီးတက္ႂကြေနၾကပါသည္။ သားႀကီးသည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာကိုဆန္႔က်င္ကာ၊ ၎င္းႏွင့္လံုး၀ပတ္သက္ခ်င္စိတ္ မရွိခဲ့ပါ။ အသင္းအုပ္ဆရာလည္ပတ္သည့္ညေနတိုင္း၊ အခန္းမွထြက္သြား၍ က်မ္းစာသင္တန္းတြင္ ပါ၀င္ျခင္းမရွိခဲ့ပါ။ ရက္သတၱေျခာက္ပတ္ စိတ္ပါ လက္ပါျဖင့္ အက်ဳိးရွိရွိက်မ္းစာသင္ၾကားၿပီးေနာက္ လူငယ္ဓမၼဆရာသည္ က်န္မိသားစုသံုးဦးကို ႏွစ္ျခင္းသင္တန္းတက္ေရာက္ရန္ စတင္ဖိတ္ေခၚခဲ့ပါ သည္။ သူတို႔သည္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ်မီ လအနည္းငယ္ခန္႔ေစာင့္ဆိုင္းရန္ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားကိုယ္စီတင္ျပလာၾကသည္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ထိုလူငယ္သည္ က်မ္းစာသင္တန္းေပးေသာထမင္းစားခန္းထဲသို႔၀င္လာၿပီး၊ ႏွစ္ျခင္းခံ လိုေၾကာင္းေျပာခဲ့ပါသည္။ ပထမသင္ခန္းစာအၿပီးတြင္ အေဟာင္းဆိုင္မွ ၀ယ္ခဲ့ေသာက်မ္းစာအုပ္ျဖင့္ သူ႔အခန္းထဲတြင္ထိုင္လ်က္ သင္တန္းကာလ တစ္ေလွ်ာက္ သူလည္းေလ့လာေနခဲ့ၿပီး၊ သူ၏ယံုၾကည္ျခင္းကို လူထုေ႐ွ႕တြင္၀န္ခံရန္ ဆႏ္ၵျပင္းျပေနပါသည္။ ေနာက္ႏွစ္ပတ္အၾကာတြင္ ္ေရ ႏွစ္ျခင္း ခံယူခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္တစ္လအၾကာတြင္ က်န္မိသားစု၀င္မ်ားလည္း ႏွစ္ျခင္း ခံခဲ့ၾကသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဤပံုပမာထဲကျဖစ္ရပ္ကိုစဥ္းစားရင္း၊ ဤ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားအေပၚ ေကာင္းကင္၌၀မ္းေျမာက္ျခင္းရွိမည္ကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ပါသည္။

ေယ႐ႈသည္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိျဖင့္ ေရတြင္းမွရွမာရိအမ်ဳိးသမီး၊ ေရာမစစ္ဗိုလ္၊ ကိုယ္ေတာ္၏ေျခေတာ္ေပၚတြင္ တစ္ႏွစ္လုပ္အားခတန္ေသာ ေရေမႊးကို သြန္းေလာင္းခဲ့သည့္ “အျပစ္မ်ားေသာ” အမ်ဳိးသမီးႏွင့္မိမိကိုယ္ ကိုအလြန္သန္႔ရွင္းသည္ဟု ယူဆေသာသူမ်ားက “မထိုက္တန္” ဟုေခၚဆိုသည့္ ေျမာက္ျမားစြာေသာမွတ္တမ္းမ၀င္သည့္လူတစ္ဦးခ်င္းစီတို႔ႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံခဲ့သည္။

သင္၏အသင္းေတာ္ႏွင့္မကိုက္ညီသည့္ပံုေပၚေသာ လူတစ္ေယာက္ ထံသို႔ သက္ေသခံရန္ေရွာင္ခြာဖူးပါသလား။ ထို “အျပစ္သားမ်ား” အားေပြ႕ဖက္ရန္ လံုေလာက္သည့္က႐ုဏာကို သင္ႏွင့္သင့္အသင္းေတာ္သည္မည္သို႔ရွာေဖြေတြ႕ရွိႏိုင္မည္နည္း။

အဂၤါ ၾသဂုတ္ ၂

အျပစ္သားမ်ားႏွင့္စားေသာက္ျခင္း။

မႆဲ ၉း၁၀-၁၃ ကိုဖတ္ပါ။ သူ႔အားေ၀ဖန္သူမ်ားကို ေယ႐ႈ၏ တံု႔ျပန္ခ်က္မွ မည္သည့္အေရးပါေသာသတင္းစကားကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔တစ္ဦး ခ်င္းအေနျဖင့္ ဆြဲယူႏိုင္ပါမည္နည္း။ (ေဟာေရွ ၆း၆ ကိုဖတ္ပါ။) ထိုအခ်ိန္မွယဥ္ေက်းမႈက “မႏွစ္ဩမိ႕ဖြယ္” ဟု မွတ္ယူေသာသူတို႔ ႏွင့္မိတ္သဟာယဖြဲ႕၍ သူတို႔ႏွင့္စားေသာစားပြဲတြင္ ေယ႐ႈသည္ေလ်ာင္းေတာ္ မူခဲ့သည္။

မည္သို႔ေသာလူစားမ်ဳိးကို သင္၏ယဥ္ေက်းမႈက “မႏွစ္ဩမိ႕ဖြယ္” ဟု မွတ္ယူပါသနည္း။

စက္ဆုပ္ဖြယ္ေသာလူတို႔ႏွင့္ ေယ႐ႈ၏ေရာေႏွာျခင္းသည္ သင့္ေလ်ာ္ သေလာဟု ဖာရိရွဲတို႔၏ၾကားျဖတ္ေမးျမန္းျခင္းကို ေယ႐ႈသည္ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းႏွင့္ က႐ုဏာတရား၏အဓိပ္ၸါယ္တို႔ကို ခြဲခြဲျခားျခားေလ့လာရန္စိန္ေခၚခဲ့ပါသည္။ “ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းအက်င့္ထက္ သနားျခင္းက႐ုဏာအက်င့္ကိုငါႏွစ္သက္၏ဟူေသာက်မ္းစကားကိုနားလည္ျခင္းငွာ သင္တို႔သြား၍သင္ ၾကေလာ့။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔ကို ေနာင္တသို႔ေခၚျခင္းငွာ ငါလာသည္ မဟုတ္။ ဆုိးေသာသူတို႔ကိုေခၚျခင္းငွာ ငါလာသတည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏” (မႆဲ ၉း၁၃)။ ေယ႐ႈသည္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားအား သူတို႔ ယံုၾကည္ျခင္း၏အေရးႀကီးေသာအမွန္တရားတစ္ခုကို ေလ့လာရန္ေျပာဆိုျခင္းမွာ မည္မွ်၀မ္းနည္းဖြယ္ျဖစ္ပါသနည္း။

ဤေနရာတြင္ ဓမၼေဟာင္းအခ်ိန္ကျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာျပႆနာမ်ဳိးကိုတစ္ဖန္ျမင္ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ၎မွာ သူတစ္ပါးအားမည္သို႔ဆက္ဆံရမည္ဟူ ေသာေမးခြန္းထက္ ဘာသာေရးလုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္မ်ားႏွင့္အခမ္းအနားမ်ားသည္ သာ၍အေရးႀကီးသည္ဟု လူတို႔၏စိတ္ထဲတြင္ထင္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းအား (ေဟာေ႐ွ ၆း၆) သူ၏ဆိုလိုရင္းကိုေထာက္ျပ ရန္ကိုးကားသည္မွာ စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္သည္။

“မႆဲ၏ထမင္းစားပြဲတြင္ ခရစ္ေတာ္သြန္သင္ဆံုးမခဲ့ေသာ ဖာရိရွဲ မ်ားကဲ့သို႔ပင္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာလူသားမ်ားသည္ ထိုအမွားမ်ားကို လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိၾကပါသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာမႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးဖြယ္အေတြး အေခၚမ်ားႏွင့္ မွားယြင္းေသာအယူအဆမ်ားကိုစြန္႔ပစ္မည့္အစား၊ အဖဘုရား ၏အလင္းေတာ္မွဆင္းလာေသာသမ္ၼာတရားကို မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ စြန္႔ပယ္ေနခဲ့ၾကပါသည္။ သူတို႔သည္ မိမိကိုယ္ကိုအားကိုး၍ မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္ ဥာဏ္ကိုသာမွီခိုခဲ့ၾကၿပီး၊ မိမိတို႔၏၀ိညာဥ္ေရးဆင္းရဲမြဲေတျခင္းကိုမူ မသိျမင္ခဲ့ၾကေခ်။.......ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေျဖာင့္မတ္ေစလိုေသာစိတ္ထား၏လႈံ႔ေဆာ္မႈေၾကာင့္ လုပ္ေဆာင္ေသာဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္အစာေရွာင္ျခင္းမ်ားသည္ ထာ၀ရဘုရား၏ ေ႐ွ႕ေတာ္၌ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ျဖစ္ေတာ္မူ၏” (DA, p. 280).

မိမိႏွစ္သက္ေသာစံႏႈန္းကိုအသံုးဩပျခင္းျဖင့္ သူတစ္ပါး၏အၿပုအမူကိုေ၀ဖန္ရန္လြယ္ကူလွသည္။ မိမိကိုယ္ကိုႏွိမ့္ခ်စြာေဘးထိုင္ေနရန္ သင္ယူရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္က က႐ုဏာတရား၏အနက္ကိုျပန္ေပးရန္ ခြင့္ၿပုေပးရပါမည္။

ဆာလံ ၅၁း၁၇ သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားလံုးကို မည္သည့္အရာေျပာ ေနပါသနည္း။ မိမိကိုယ္ကိုအျပစ္သားျဖစ္ေၾကာင္းကိုသိရွိျခင္းက ဤက်မ္းခ်က္၏အဓိပၸါယ္ကို မည္သို႔သိရွိနားလည္ေစပါသနည္း။

ဗုဒၶဟူး ၾသဂုတ္ ၃

ပါးပါးနပ္နပ္ေရာေႏွာျခင္း။

တရားေဟာဆရာတစ္ဦးက လူတစ္စုအား “ေျမာ္လင့္ျခင္းအသင္းသား” မဟုတ္ေသာသူငယ္ခ်င္းမည္မွ်ရွိသနည္းဟုေမးခဲ့သည္။ အခန္းေနာက္ ဘက္မွလူတစ္ဦးသည္ မတ္တတ္ရပ္လ်က္၀ံ့ႂကြားစြာျဖင့္ “တစ္ေယာက္မွ် မရွိတာကိုဂုဏ္ယူပါတယ”” ဟုေႂကြးေၾကာ္ခဲ့သည္။ ထိုသူသည္ ေကာင္းေသာ အရာကိုေျပာဆိုျခင္းျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ သူ၏စကားက သူသည္ ဤေလာကအတြက္ မည္ကဲ့သို႔ေသာအလင္းမ်ဳိးျဖစ္သည္ကို ေဖာ္ျပေနပါသည္။

ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျမင္ခဲ့ၿပီးသည့္အတိုင္း၊ မႆဲ ၅း၁၃ က ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ဤေလာက၏ဆားျဖစ္ေၾကာင္းကိုေဖာ္ျပပါေသာ္လည္း၊ ဤဆားသည္ အငန္း ဓာတ္ေပ်ာက္ဆံုးႏိုင္ပါသည္။ ဇိဒုန္ဩမိ႕မွကုန္သည္တစ္ဦးသည္ ဆားအေျမာက္ အျမားကို ေျမႀကီးအခင္းႏွင့္တဲမ်ားတြင္ သိုေလွာင္ခဲ့သည္။ ဆားသည္ ေျမႀကီး ႏွင့္တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႕ေနေသာေၾကာင့္ အငန္ဓာတ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ပါသည္။ ဤဆားကိုထုတ္ပစ္၍လမ္းခင္းခဲ့သည္။ ထုိနည္းတူ ဤေလာကႏွင့္ဆက္ဆံ ရာတြင္ သတိႀကီးစြာထားရမည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ကိုယ္ပိုင္အရသာကို ဤေလာက မွလုယူရန္ ခြင့္ဩပေနပါသလား။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏စံႏႈန္းမ်ားသည္ ဤေလာက၏ စံထားမ်ားႏွင့္အတူတူပင္ျဖစ္ေနပါသလား။

ဤေလာကႏွင့္မည္သို႔မေရာေႏွာရမည္ကို ဤအျဖစ္အပ်က္မ်ားမွ မည္သို႔သင္ယူႏိုင္ပါမည္နည္း။ ကမ္ၻာ ၁၃း၅-၁၃။ ၁၉း၁၂-၂၆။ ေတာလည္ ၂၅း၁-၃။ ၁ေယာ ၂း၁၆။

ဤက်မ္းခ်က္နမူနာမ်ားသည္ ၁ေယာဟန္ ၂း၁၆ မွေလာကီစံႏႈန္း မ်ားျဖင့္ အသက္ရွင္ေသာသူတို႔ႏွင့္ေရာေႏွာရာတြင္ သတိရွိရန္လိုအပ္ေၾကာင္း ပံုေဖာ္ထားပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သတိထားရန္မလိုအပ္ (သို႔မဟုတ္) ဤေလာက၏က်႐ံႈးေသာအေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ား၏ဖမ္းခ်ဳပ္ျခင္းအႏ္ၲရာယ္မရွိဟူ၍ယူဆျခင္းသည္ မိမိကိုယ္ကိုအ႐ူးလုပ္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ သူတို႔၏နည္းလမ္းမ်ားက အဆိုးဘက္မွလႊမ္းမိုးျခင္းမရွိေစရန္အတြက္ သူတို႔ကိုေရွာင္ဖယ္ေနခဲ့လွ်င္ သူတစ္ပါးအတြက္ မည္သို႔ေကာင္းႏိုင္ပါေတာ့မည္နည္း။

ဤအေျမာ္အျမင္ရွိၿပီး ဘက္မွ်သည့္အၾကံအဥာဏ္ကိုမွတ္ယူပါ။ “မိမိကိုယ္ကိုခရစ္ယာန္မ်ားဟု၀န္ခံေသာသူတို႔သည္ မေျပာင္းလဲေသာသူတို႔ႏွင့္ ေပါင္းသင္း ရန္ျငင္းဆန္ၾကၿပီး သူတို႔ႏွင့္အဆက္အသြယ္မၿပုမိေစရန္ နည္းလမ္းရွာၾကံရပါမည္ေလာ။ ထိုသို႔မဩပလုပ္ရပါ။ သူတို႔သည္ ထိုသူတို႔ ႏွင့္အတူရွိေနရမည္။ ဤေလာက၌ေနထိုင္ေသာ္လည္း ေလာကီသားမ်ား ကဲ့သို႔မဟုတ္၊ သူတို႔၏နည္းလမ္းမ်ားကိုမေဆာင္ရြက္၊ သူတို႔၏လႊမ္းမိုးမႈကိုမခံယူ၊ သူတို႔၏ထံုးတမ္းမ်ားႏွင့္အက်င့္မ်ားအတြက္ စိတ္ႏွလံုးတံခါးကို မဖြင့္ေပးဘဲေနရပါမည္။ သူတို႔ႏွင့္ေပါင္းသင္းျခင္းသည္ အျခားသူတို႔အား ခရစ္ေတာ္ထံသို႔ဆြဲယူရန္ ဟူေသာရည္ရြယ္ခ်က္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္” (Selected Messages, book 3, p. 231).

သင္သည္ ေျမာ္လင့္ျခင္းအသင္းသားမဟုတ္ေသာသူငယ္ခ်င္းမည္မွ် ရွိသနည္း။ သူတို႔ႏွင့္မည္ကဲ့သို႔ေသာဆက္ဆံမႈမ်ဳိးရွိသနည္း။ မည္သူက သာ၍လႊမ္းမိုးမႈရွိသနည္း။

ၾကာသပေတး ၾသဂုတ္ ၄

ေကာက္က်စ္ေသာမ်ဳိးဆက္အလယ္တြင္။

ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားေပးေသာအရာကို ဤေလာက သည္ အမွန္လိုအပ္ေနပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အထဲ၌ အလြန္အေရးႀကီးေသာအရာ ဘာမွ်မရွိေခ်။ ခရစ္ေတာ္ထံမွရရွိေသာ သီလ၊ သမာဓိသာလွ်င္ သူတစ္ပါးထံသို႔ေရာက္ရွိရန္ တြန္းအားေပးေသာအရာျဖစ္သည္။ တိတိက်က်

ေျပာရလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိုေျမာက္ျမားစြာေပးခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မရွိေသးေသာသူတို႔ထံသို႔ေရာက္ရွိရန္ ေခၚေတာ္မူျခင္းခံရပါသည္။ (မႆဲ ၁၀း၈)။

ဖိလိပ္ၸိ ၂း၁၃-၁၅ ကိုဖတ္ပါ။ ဤက်မ္းခ်က္က မည္သည့္အရာ ကိုေဖာ္ျပသနည္း။ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္အျပစ္ထဲသို႔မက်ေရာက္ဘဲ သူတစ္ပါး ထံသို႔ေရာက္ရွိရန္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အားေခၚေတာ္မူျခင္းႏွင့္ မည္သို႔အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္သနည္း။

ဤေလာကမွမိမိကိုယ္ကိုကာကြယ္ရန္ အထူးရွာၾကံရာတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သတိထားရပါမည္။ ထိုသို႔ဩပလုပ္ျခင္းျဖင့္ ၎င္းအထဲမွ၀ိညာဥ္မ်ားႏွင့္ ဘယ္ေသာအခါမွ် ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ထိေတြ႕ႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္ေခ်။ မိမိတို႔၀ိညာဥ္ေရး ႏွင့္ဘာသာေရးသက္ေသာင့္သက္သာရွိျခင္း၊ ၀ိညာဥ္ေရးဆိုင္ရာမသိဘာသာ ေနတတ္သူျဖစ္လာရန္ အလြန္လြယ္ကူလွသည္။ ထိုသို႔ဘာသိဘာသာေနျခင္းသည္ မိမိကိုယ္က်ဳိးဘာသာေရးအျဖစ္သို႔ေျပာင္းသြားႏိုင္သည္။ ဥပမာ၊အသင္းေတာ္မ်ားသည္ ေသအံ့ဆဲေလာကထဲသို႔ေရာက္ရွိရန္ထက္ ၀တ္ ၿပုသည့္ပံုစံ (သို႔မဟုတ္) ယံုၾကည္ခ်က္၌ျငင္းခံုျခင္းျဖင့္ အင္အားကိုအႀကိမ္ မည္မွ်အသံုးဩပေနၾကသနည္း။

Robert Linthicum က သူ၏စာအုပ္ Empowering the Poor, (pp. 21-30) တြင္ အသင္းေတာ္သံုးမ်ဳိးကိုေဖာ္ျပထားသည္။ (၁) ၿမိ႕ (ရပ္ကြက္) ထဲ၌ရွိေသာအသင္းေတာ္။ ဤအသင္းေတာ္သည္ ရပ္ကြက္ရွိလူမ်ားႏွင့္မထိေတြ႕ သေလာက္နီးပါးရွိသည္။ အသင္းေတာ္၏အဓိကဦးတည္ခ်က္မွာ အသင္း သားမ်ား၏လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္းျဖစ္သည္။ (၂) ၿမိ႕ (ရပ္ကြက္) ထံသို႔အသင္းေတာ္။ ဤအသင္းေတာ္သည္ ရပ္ေရးရြာေရးတြင္ ပါ၀င္ရမည္ကို သိရွိထားသည္။ ၎င္းအလုပ္အေကၽြးဩပသည့္ရပ္ကြက္၏လိုအပ္ ခ်က္မ်ားကို ရပ္ကြက္လူထုႏွင့္တိုင္ပင္မႈမရွိဘဲ၊ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အေ၀းမွခန္႔မွန္းသည္။ ထိုေနာက္ ရပ္ကြက္လူတို႔ထံသို႔ အစီအစဥ္မ်ားကိုတင္ျပ သည္။ ၎င္း၏သာသနာလုပ္ငန္းသည္ ရပ္ကြက္၏လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္လြဲရန္အလားအလာမ်ားစြာရွိသည္။ (၃) ၿမိ႕ (ရပ္ကြက္) ႏွင့္အတူအသင္းေတာ္။ဤအသင္းေတာ္သည္ ၎င္းအလုပ္အေကၽြးဩပေသာသူတို႔ကို သိရွိနားလည္ရန္ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္မ်ားကိုေလ့လာသည္။ ၎င္းအသင္းသားမ်ားသည္ ရပ္ကြက္လူႀကီးႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ နယ္ခံမ်ားႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ေပါင္းသင္းဆက္ဆံၿပီး သူတို႔၏လိုအပ္ခ်က္အမွန္ကို ေမးျမန္းၾကသည္။ သူတို႔၏ရပ္ကြက္အတြက္၀န္ေဆာင္ေပးမႈသည္ ဆီေလ်ာ္အပ္စပ္မႈႏွင့္ ေကာင္းစြာလက္ခံႏိုင္ေခ်သာ၍ရွိသည္။ အေၾကာင္းမွာ ရပ္ကြက္သားမ်ားသည္ လိုအပ္သည္မ်ားကိုအသိေပးၿပီးျဖစ္ကာ လုပ္ငန္းစဥ္ကိုယံုၾကည္စိတ္ခ်သည္။ ဤအသင္းေတာ္သည္ သူတို႔လိုခ်င္သည့္ရပ္ကြက္မ်ဳိးဖန္တီးရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ရာ၌ ရပ္ကြက္ႏွင့္အတူပါ၀င္႐ုန္းကန္ၿပီး ထိုပန္းတိုင္သို႔ခ်ီတက္ရာတြင္ ရပ္ကြက္လူထုႏွင့္အတူလက္တြဲလုပ္ေဆာင္သည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာအသင္းေတာ္ သည္ ရပ္ကြက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္ပါ၀င္ၿပီး လိုအပ္လာပါက လစ္လပ္သည့္ ေနရာမ်ားတြင္ တာ၀န္ယူကူညီႏိုင္ပါသည္။ အျပန္အလွန္ပိုင္ဆိုင္မႈရွိၿပီး လိုအပ္ခ်က္အမွန္ကိုျဖည့္ဆည္းရန္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကပါသည္။

;ေသာၾကာ ၾသဂုတ္ ၅

ထပ္ဆင့္ေလ့လာရန္။

အသင္းေတာ္၏သာသနာလုပ္ငန္းသည္ ၎င္းအတြက္သာမဟုတ္ဘဲ ကမၻာႀကီးအတြက္ျဖစ္သည္။ အသင္းေတာ္သည္ သူတစ္ပါးအား၀န္ေဆာင္မႈေပးရန္ ဖြဲ႕စည္းျခင္းျဖစ္သည္။ အျခားယံုၾကည္သူတစ္စု၏အသင္းေတာ္တစ္ပါးသည္ ကားမ်ား၀င္ထြက္ရာလမ္းအဆံုး၊ ဘုရားေက်ာင္း၏အေ႐ွ႕ဘက္ရွိ၊ ရပ္ကြက္ထဲသို႔သြားေသာကားလမ္းအ၀င္၀တြင္ ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုတပ္ထားသည္။ ထိုဆိုင္းဘုတ္တြင္ “အေစခံ၏၀င္ေပါက္” ဟုေရးသားထားသည္။ ၎ စာသားသည္ အဓိပၸါယ္မ်ားစြာရွိသည္မဟုတ္ပါေလာ။

“တစ္စံုတစ္ဦးသည္ ေပ်ာက္ဆံုးေသာသူတို႔ႏွင့္အတူတကြအခ်ိန္ အသံုးမဩပခဲ့လွ်င္၊ ရင္းႏွီးမႈမရႏိုင္ပါ။” ေယ႐ႈသည္ လူတို႔ႏွင့္မဟာေရာေႏွာ သူျဖစ္၍ ယေန႔ဘုရားသခင္၏အသင္းေတာ္သည္လည္း ထိုသို႔ျဖစ္ရမည္ဟု အယ္လင္ဂ်ီ၀ိႈက္ကေဖာ္ျပထားသည္။ အသင္းသားမ်ားသည္ ဆားျဖစ္ၾကကာ၊ ရပ္ကြက္လူထုထဲသို႔စိမ့္၀င္ရမည္ျဖစ္သည္။

“ေတာထဲတြင္အိပ္ေနၿပီး ေတာယုန္မ်ားကိုသာသနာဩပရန္ ေခၚေတာ္ မူျခင္းမရွိပါ။ မႏွစ္လိုဖြယ္ေသာသူမ်ား၊ ဆင္းရဲသားမ်ား၊ ေပ်ာက္ဆံုးသူမ်ားႏွင့္ေယ႐ႈကဲ့သို႔ေရာေႏွာရန္ ထာ၀ရဘုရား၏ပုေရာဖက္အားျဖင့္ အံ့ၾသဖြယ္ ေခၚဖိတ္ျခင္းရွိေနပါသည္။ ေယ႐ႈသည္ အျပစ္သားမ်ားႏွင့္မိတ္ေဆြဖြဲ႕ခဲ့သည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ သူတို႔၏ပါတီပြဲမ်ားကိုတက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ သူတို႔ရွိသည့္ အရပ္၌ သူတို႔ႏွင့္ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္။ ေယ႐ႈသည္ သူ၏ယံုၾကည္ျခင္းကို မည္သည့္ အခါမွ်အထိအခိုက္မခံခဲ့ေခ်။ သို႔ရာတြင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ အျပစ္သားမ်ား ရွိသည့္ေနရာတြင္ သြားလာျခင္းကိုႏွစ္သက္ခဲ့ပါသည္။ ေယ႐ႈ၏ေဘးပတ္လည္တြင္ သက္ေသာင့္သက္သာအရွိဆံုးေသာသူမ်ားမွာ အျပစ္သားမ်ားျဖစ္ေနစဥ္၊ သက္ေသာင့္သက္သာမရွိဆံုးေသာသူမ်ားမွာ သန္႔ရွင္းသူမ်ားဟုေခၚသည့္သူ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေယ႐ႈသည္ ဤအရာကိုဂ႐ုမစိုက္ေခ်။ အေၾကာင္းမွာ ကိုယ္ေတာ္၌ဦးစားေပးရမည့္အရာမ်ားရွိေနသည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အျပစ္သားမ်ားကိုကယ္တင္ရန္ ႂကြလာျခင္းျဖစ္သည္။ ၎င္းမွာ ကိုယ္ေတာ္၏ အထူးတာ၀န္ျဖစ္ၿပီး၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ သန္႔ရွင္းသူတခ်ဳိ႕ကိုစိတ္ပ်က္ေစမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ၎င္းသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အထူးတာ၀န္ျဖစ္ေစသင့္သည္။

“ေျမာ္လင့္ျခင္းအသင္းသားမ်ားသည္ ဤေလာကႏွင့္မသက္ဆိုင္  သကဲ့သို႔ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာေနထိုင္လာခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာအခ်ိန္အခါ သည္ ဆံုးခန္းတိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း၌အခ်ိန္ ၾကာၾကာအသက္မရွင္ႏိုင္၊ မရွင္ရဲၾကၿပီ။ ယခုအခ်ိန္သည္ ရပ္ကြက္လူထုထဲသို႔ တစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ၊ အသင္းေတာ္အေနျဖင့္ျဖစ္ေစ ၀င္ရမည့္အခ်ိန္ပင္ ျဖစ္သည္” (Russell Burrill, How to Grow an Adventist Church, p. 50).