သင္္ခန္းစာ (၁၀)
ပဋိညာဥ္္ႏွွစ္ခု
ၾသဂုတ္ ၂၆ - စက္္တင္္ဘာ ၁
ဥပုသ္ေန့ မြန္းလြဲပိုင္း ႀသဂုတ္ ၂၆
ဖတ္ရန္က်မ္းခ်က္မ်ား။ ဂလာတိ ၄း၂၁-၃၁။ ကမ္ၻာ ၁း၂၈။ ၂း၂၊၃။
၃း၁၅။ ၁၅း၁-၆။ ထြက္ ၆း၂-၈။ ၁၉း၃-၆။
အလြတ္က်မ္းခ်က္
“အေပၚမွာရွိွိေိေသာေယ႐ုရွလွလင္ၿမိ႕မူကား၊ ခပ္သိမ္းေသာငါတိုို႔ု႔၏အမိတည္းဟူေသာ ကၽြန္မဟုတ္ေသာမိန္းမျဖစ္သတည္း” (ဂလာတိ၄း၂၆)။
ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏အခြင့္အာဏာကို ျငင္းပယ္ေသာခရစ္ယာန္တို႔သည္ သိနာေတာင္ေပၚတြင္ေပးေသာပညတ္ေတာ္သည္ ဧ၀ံေဂလိတရားႏွင့္ကြဲလြဲသည္ဟု မၾကာခဏျမင္တတ္ၾကသည္။ သူတို႔ေကာက္ခ်က္ခ်သည္မွာ သိနာေတာင္ေပၚတြင္ေပးေသာပဋိညာဥ္သည္ ပညတ္ေတာ္ကိုလိုက္ေလွ်ာက္ ျခင္းအေပၚ ကယ္တင္ျခင္းအေျခခံသည့္အခ်ိန္၊ လူ႔သမိုင္းမွေခတ္တစ္ေခတ္
ကိုပံုေဆာင္ သည္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူတို႔သည္ ပညတ္ေတာ္၏ေတာင္းဆိုခ်က္အတုိင္း အသက္မရွင္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္၏ေကာင္းမႈအားျဖင့္ ေက်းဇူးေတာ္ပဋိညာဥ္၊ အသစ္ေသာ ပဋိညာဥ္တစ္ရပ္ကိုဖြင့္ေပးေတာ္မူသည္ဟု သူတို႔ဆိုၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ ပဋိညာဥ္ႏွစ္ခုကို သူတို႔နားလည္ပံုမွာ ပညတ္ေတာ္အေပၚအေျခခံသည့္ ပဋိညာဥ္ေဟာင္းႏွင့္ ေက်းဇူးေတာ္အေပၚအေျခခံသည့္ပဋိညာဥ္သစ္ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ဤ႐ႈျမင္မႈသည္ မည္မွ်ပင္ေတြ႕ေနက်ျဖစ္ေသာ္လည္း မွားေနသည္။ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ဘယ္ေသာအခါမွ် ပညတ္ေတာ္လိုက္ေလွ်ာက္ျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ေခ်။ သမ္ၼာက်မ္းစာမွယုဒအယူ၀ါဒသည္ အစကပင္ေက်းဇူးေတာ္၌ အျမဲမွီတည္သည့္ဘာသာေရးျဖစ္သည္။ ဂလာတိၿမိ႕၌ ေပါလုရင္ဆိုင္ရေသာ ပညတ္တရားကိုသာအေရးေပးမႈသည္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၌သာမက၊ ဓမၼေဟာင္း က်မ္းကိုယ္၌ပင္လွ်င္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနေသာအရာျဖစ္သည္။ ပဋိညာဥ္ႏွစ္ခုမွာ အခ်ိန္ အခါႏွင့္သက္ဆိုင္မႈမရွိေခ်။ ထို႔အစား ၎င္းတို႔သည္ လူတို႔၏စိတ္သေဘာ ထားမ်ားကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ေသာအရာျဖစ္သည္။ ၎င္းတို႔သည္ ကာဣနႏွင့္ အာေဗလထံသို႔ေနာက္ေၾကာင္းျပန္သည့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္ရန္ဩကိးစား သည့္ မတူညီေသာနည္းလမ္းႏွစ္ခုကိုပံုေဆာင္သည္။ ပဋိညာဥ္ေဟာင္းသည္ ကာဣနကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္ေက်နပ္ေစရန္ မိမိတို႔၏နားေထာင္မႈအေပၚ မွားယြင္း စြာမွီခိုသူတို႔ကိုပံုေဆာင္သည္။ ဤအခ်က္ႏွင့္ျခားနား၍၊ ပဋိညာဥ္အသစ္သည္ အာေဗလကဲ့သို႔ ကိုယ္ေတာ္ကတိထားေတာ္မူေသာအရာအားလံုးကို လုပ္ေဆာင္ ေပးရန္ ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္အေပၚ လံုးလံုးမွီခိုေသာသူတို႔ကို ပံုေဆာင္သည္။
တနဂၤေႏြ ၾသဂုတ္ ၂၇
ပဋိညာဥ္အေျခခံတရားမ်ား
လူအမ်ားသည္ ဂလာတိ ၄း၂၁-၃၁ မွ ဣသေရလတို႔၏ရာဇ၀င္ ကို ေပါလု၏အနက္ျပန္ဆိုခ်က္သည္ သူ၏ၾသ၀ါဒစာမ်ားထဲတြင္ အခက္ခဲ ဆံုးက်မ္းပိုဒ္ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူၾကသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ ဓမၼေဟာင္း က်မ္းမွလူတို႔ႏွင့္ျဖစ္ရပ္မ်ားကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔သိျခင္းလိုအပ္သည့္ အလြန္ ခက္ခဲ႐ႈပ္ေထြးေသာအျငင္းပြားမႈျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ပထမအဆင့္အေန ျဖင့္ ဤက်မ္းပိုဒ္ကိုနားလည္ႏုိင္ရန္အတြက္ ေပါလု၏ေဆြးေႏြးတင္ျပခ်က္ ျဖစ္ေသာ ဓမ္ၼေဟာင္းက်မ္းမွအဓိကအယူအဆျဖစ္ေသာ ပဋိညာဥ္ႏွင့္ဆုိင္သည့္ အျမင္သေဘာထားကို အေျခခံသိရွိနားလည္ရန္ျဖစ္သည္။
“ပဋိညာဥ္” ဟုျပန္ဆိုေသာ ေဟျဗဲစကားလံုးမွာ berit ျဖစ္သည္။ ၎င္းသည္ ဓမ္ၼေဟာင္းက်မ္းတြင္ အႀကိမ္သံုးရာနီးပါးေဖာ္ျပခံရကာ၊ သေဘာတူ စာခ်ဳပ္ (သို႔မဟုတ္) ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္းသေဘာတူစာခ်ဳပ္ကိုဆိုလိုသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္ခ်ီ၍၊ ပဋိညာဥ္သည္ ေရွးယခင္က အေ႐ွ႕အလယ္ပိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ လူအခ်င္းခ်င္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းၾကား၌ေသာ္လည္းေကာင္း ဆက္ဆံေရးကိုသတ္မွတ္သည့္ အေရးပါေသာအခန္းက႑တြင္ရွိေနခဲ့သည္။ ပဋိညာဥ္စာခ်ဳပ္လုပ္ငန္းစဥ္၏တစ္စိတ္တစ္ေဒသအျဖစ္ တိရစၦာန္သတ္ျခင္း သည္လည္း မၾကာခဏပါ၀င္သည္။ တိရစၦာန္သတ္ျခင္းသည္ ပဋိညာဥ္ႏွင့္ ဆိုင္ေသာကတိမ်ားႏွင့္၀တ္ၱရားမ်ားကို ေစာင့္ထိန္းရန္ပ်က္ကြက္သူဘက္မွ ျဖစ္ပ်က္မည့္အရာကိုပံုေဆာင္သည္။
“အာဒံအခ်ိန္မွစ၍ ေယ႐ႈအခ်ိန္တိုင္ေအာင္ ဘုရားသခင္သည္ ႂကြလာ မည့္ေရြးႏုတ္ရွင္အေပၚဗဟိုဩပၿပီး ဒါ၀ိဒ္၌ဩပေသာပဋိညာဥ္၌ အထြတ္သို႔ေရာက္ရွိ သြားသည့္ပဋိညာဥ္ကတိေတာ္တသီတတန္းတည္းမ်ားျဖင့္ လူသားမ်ားႏွင့္ အေပးအယူလုပ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ (ကမၻာ ၁၂း၂၊၃။ ၂ရာ ၇း၁၂-၁၇။ ေဟရွာ ၁၁)။ ဗာဗုလုန္အဖမ္းအဆီးခံဣသေရလတို႔အား ဒါ၀ိဒ္အမ်ဳိးမွႂကြလာမည့္ ေမရွိယႏွင့္ဆက္စပ္၍ ဘုရားသခင္သည္ သာ၍ထိေရာက္ေသာ “ပဋိညာဥ္ သစ္” (ေယရမိ ၃၁း၃၁-၃၄) ကို ကတိထားေတာ္မူသည္” (ေယဇေက်လ ၃၆း၂၆-၂၈။ ၃၇း၂၂-၂၈)။ (Hans K. LaRondelle, Our Creator Redeemer, p. 4).
အျပစ္မ၀င္မီ ဧဒင္ဥယ်ာဥ္၌အာဒံႏွင့္ဩပေသာ ဘုရားသခင္၏မူလ ပဋိညာဥ္၏အေျခခံသည္အဘယ္နည္း။ ကမၻာ ၁း၂၈။ ၂း၂၊၃၊၁၅-၁၇။ ထိမ္းျမားမဂၤလာကာယအလုပ္ႏွင့္ဥပုသ္ေန႔တို႔သည္ ဖန္ဆင္းျခင္း ပဋိညာဥ္၏အေထြေထြအေထာက္အပံ့မ်ား၏တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္ေနစဥ္၊ ဘုရားသခင္၏အဓိကၫႊန္ၾကားခ်က္မွာ တားျမစ္ေသာအသီးကိုမစားရန္ျဖစ္ သည္။ ပဋိညာဥ္၏အေျခခံသေဘာသဘာ၀မွာ “နားေထာင္ၿပီးအသက္ရွင္ပါ” ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ႏွင့္သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ဖန္ဆင္းေသာ သဘာ၀ တရားႏွင့္အတူ ထာ၀ရဘုရားသည္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာအရာကိုမေတာင္းဆိုေခ်။ နားေထာင္ျခင္းသည္ လူသား၏သဘာ၀လိုအင္ဆႏ္ၵျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ အာဒံႏွင့္ဧ၀တို႔သည္ ထိုကဲ့သို႔သဘာ၀မဟုတ္သည့္အရာကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့ကာ၊ ထိုလုပ္ရပ္ေၾကာင့္သူတို႔သည္ ဖန္ဆင္းျခင္းပဋိညာဥ္တရားမွ ခြဲထြက္သြားသည္ သာမက၊ သူတို႔သည္ ယခုတြင္ အျပစ္အားျဖင့္ပ်က္စီးေသာလူသားမ်ဳိးႏြယ္ အတြက္ မျဖစ္ႏုိင္ေသာအရာကိုဖန္တီးခဲ့ၾကသည္။ အာဒံႏွင့္ဧ၀တို႔လက္လႊတ္ ဆံုး႐ံႈးခဲ့ေသာဆက္ဆံေရးကို ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျပန္လည္အစပ်ဳိး ေတာ္မူမည္။ ကယ္တင္ရွင္ကိုေပးမည္ဟူေသာ ထာ၀ရကတိေတာ္အေျခခံသည့္ ေက်းဇူးေတာ္ပဋိညာဥ္ကို ကိုယ္ေတာ္ထုတ္ျပန္ေတာ္မူခဲ့သည္ (ကမၻာ ၃း၁၅)။
သမၼာက်မ္းစာမွပထမဆံုးေသာဧ၀ံေဂလိကတိေတာ္ကို ကမၻာဦးက်မ္း ၃း၁၅ တြင္ဖတ္ပါ။ ဤက်မ္းခ်က္၏မည္သည့္ေနရာတြင္ ခရစ္ေတာ္၌ရွိေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အရိပ္အႁမြက္သင္ျမင္သနည္း။
တနလၤာ ၾသဂုတ္ ၂၈
အာျဗဟံႏွင့္ဩပေသာပဋိညာဥ္
ကမၻာဦးက်မ္း ၁၂း၁-၅ တြင္ ဘုရားသခင္သည္ အာျဗံအားမည္သည့္ ပဋိညာဥ္ကတိေတာ္မ်ားကို ဩပလုပ္ေတာ္မူခဲ့သနည္း။ အာျဗံ၏တံု႔ျပန္မႈသည္ အဘယ္နည္း။
အာျဗံအားေပးေသာ ဘုရားသခင္၏ကနဦးကတိေတာ္မ်ားသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းတြင္ သာ၍အားေကာင္းေသာက်မ္းပိုဒ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ ဤ က်မ္းခ်က္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္အေၾကာင္းခ်ည္းသာျဖစ္သည္။ ကတိမ်ားေပးသူမွာ အာျဗံမဟုတ္ဘဲ၊ ဘုရားသခင္သာျဖစ္ေတာ္မူသည္။ အာျဗံ သည္ ဘုရားသခင္၏မ်က္ႏွာသာရရွိရန္ မည္သည့္လုပ္ေဆာင္မႈ (သို႔မဟုတ္) ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမွ်မရွိ၊ ဤသေဘာတူညီမႈရရွိရန္ ဘုရားသခင္ႏွင့္အာျဗံတို႔ သည္ တစ္နည္းနည္းျဖင့္လုပ္ေဆာင္ၾကသည္ဟူေသာ အဆိုဩပခ်က္မ်ားျပၫႊန္ သည့္အရာလည္းမရွိခဲ့ေခ်။ ဘုရားသခင္ဘက္ကသာကတိေပးေတာ္မူသည္။ ဤအခ်က္ႏွင့္ဆန္႔က်င္၍၊ အာျဗံသည္ က်ဳိးပဲ့လြယ္သည့္ယံုၾကည္ျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ၊ မိမိ၏ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းတို႔ကို (အသက္ ၇၅ ႏွစ္တြင္) ခ်န္ထား ခဲ့ကာ၊ ဘုရားသခင္ကတိထားေတာ္မူသည့္ျပည္သို႔ ေ႐ွး႐ႈသြားျခင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပ ေသာယံုၾကည္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္ေသခ်ာမႈအေပၚယံုၾကည္ျခင္း မ်ဳိးရွိရန္ ေခၚေတာ္မူျခင္းခံခဲ့ရသည္။ “အာျဗဟံအေပၚ၌လည္းေကာင္း၊ သူ႔ အားျဖင့္ လူသားမ်ဳိးႏြယ္အားလံုးအေပၚ၌လည္းေကာင္း ေၾကညာခဲ့ေသာ “ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ”” ႏွင့္အတူ ဖန္ဆင္းရွင္သည္ မိမိ၏ကယ္တင္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ျပန္စေတာ္မူခဲ့သည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အာဒံႏွင့္ဧ၀ကို ပါရဒိသုဘံု၌ေကာင္းခ်ီးေပးခဲ့သည္ (ကမ္ၻာ ၁း၂၈။ ၅း၂)။ ၿပီးေနာက္ ေရလႊမ္းမိုး ၿပီးေနာက္ ေနာဧႏွင့္သူ၏သားမ်ားကို ေကာင္းခ်ီးေပးေတာ္မူခဲ့သည္ (၉း၁)။ ဤနည္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ားကိုကယ္တင္၍ မေကာင္းမႈ ကိုဖ်က္ဆီးကာ၊ ပရဒိသုဘံုကိုျပန္ထူေထာင္မည့္ မိမိအေစာပိုင္းက ကတိေပး ေတာ္မူေသာေရြးႏုတ္ရွင္ကို ရွင္းလင္းျပေတာ္မူသည္ (ကမၻာ ၃း၁၅)။ လူတကာထံသို႔ေရာက္ရွိျခင္းျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ “လူသားအားလံုး” ကို ေကာင္းခ်ီးေပးမည္ဟူေသာ ကတိေတာ္ကိုတည္ေစေတာ္မူသည္။ (Hans K. LaRondelle, Our Creator Redeemer, pp. 22,23).
ကတိေပးေတာ္မူေသာသားဖြားျမင္ရန္ ဆယ္ႏွစ္ၾကာေစာင့္ဆိုင္း ၿပီးေနာက္ ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္အေၾကာင္း အာျဗံသည္ မည္သည့္ေမးခြန္း ထုတ္ခဲ့သနည္း။ ကမၻာ ၁၅း၁-၆။
အာျဗံအား ဘယ္ေသာအခါမွေမးခြန္းမထုတ္၊ သံသယကင္းေသာ ယံုၾကည္ျခင္းအားႀကီးသူကဲ့သို႔ မၾကာခဏလြယ္လြယ္ကူကူခ်ီးမြမ္းတတ္ၾက သည္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း သမ္ၼာက်မ္းစာသည္ ၎င္းႏွင့္မတူျခားနားသည့္ ႐ုပ္ပံုကိုေဖာ္ျပသည္။ အာျဗံသည္ယံုၾကည္ခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္ အသက္တာတြင္ သံသယမ်ားလည္းရွိခဲ့သည္။ သူ၏ယံုၾကည္ျခင္းမွာ ႀကီးထြားေနေသာယံုၾကည္ ျခင္းျဖစ္သည္။ မာကု ၉း၂၄ ၌ေဖာ္ျပေသာဖခင္ကဲ့သို႔၊ အာျဗံသည္ ကမၻာ ၁၅း၈ မွ ဘုရားသခင္အား “အကၽြႏ္ုပ္ယံုၾကည္ပါ၏၊ မယံုၾကည္သည္ကို မစေတာ္မူပါ” ဟူ၍ ေျပာေနသကဲ့သို႔ရွိသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ျပန္၍ တံု႔ျပန္ရာ၌ အာျဗံႏွင့္သတ္သတ္မွတ္မွတ္ပဋိညာဥ္ဩပျခင္းျဖင့္ မိမိ၏ကတိေတာ္ ေသခ်ာေၾကာင္း သူ႔အားၾကင္နာစြာအခိုင္အမာေျပာဆိုသည္။ (ကမ္ၻာ ၁၅း၇- ၁၈)။ ဤက်မ္းက အလြန္တအံ့တၾသျဖစ္ေသာအရာမွာ ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံႏွင့္ပဋိညာဥ္ဩပေတာ္မူသည့္အခ်က္မဟုတ္ဘဲ၊ သားစဥ္ေျမးဆက္အထိ တိုင္ေအာင္ ဘုရားသခင္၏လိုအင္ဆႏ္ၵသာျဖစ္သည္။ မိမိတို႔၏ကၽြန္မ်ားျဖင့္ ကတိမ်ားကိုတရား၀င္တာ၀န္ခံေစရန္ဟူေသာခံယူခ်က္၌ တုံ႔ဆိုင္းေနတတ္သည့္ ေရွးအေ႐ွ႕အလယ္ပိုင္းမွအုပ္ခ်ဳပ္သူတို႔ကဲ့သို႔မဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္သည္ ကတိ ေပးသည္သာမက၊ ပံုေဆာင္ေသာအားျဖင့္ သတ္ေသာတိရစ္ၦာန္၏အသားစ မ်ားကိုေ၀ငွျခင္းျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ မိမိ၏အသက္ကိုပင္ ကတိေတာ္အေပၚ တြင္ေလာင္းေၾကးထပ္ေတာ္မူသည္။ အမွန္ပင္ေယ႐ႈသည္ မိမိ၏ကတိေတာ္ အမွန္တကယ္ျဖစ္လာေစရန္ ကရာနီကုန္းတြင္ မိမိအသက္ကိုအဆံုး၌စြန္႔ေတာ္ မူခဲ့သည္။
ယခုတြင္ သင္သည္မည္သည့္က႑မ်ားကိုယံုၾကည္ျခင္းျဖင့္ လွမ္းကိုင္ ရမည္ျဖစ္ကာ၊ မျဖစ္ႏုိင္ဟုထင္ရေသာမည္သည့္အရာကို ယံုၾကည္ရမည္နည္း။မည္သည့္အရာပင္ျဖစ္ေစကာမူ ဆက္လက္ဆြဲကိုင္ရန္မည္ကဲ့သို႔သင္ယူႏုိင္ မည္နည္း။
အဂၤါ ၾသဂုတ္ ၂၉
အာျဗဟံ၊ စာရာႏွင့္ဟာဂရ
ဟာဂရ၏ျဖစ္ရပ္တြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ေပါလုသည္ ခ်ဳိးႏွိမ္သည့္အျမင္ မ်ဳိးရွိသနည္း။ ဂလာတိ ၄း၂၁-၃၁။ ကမၻာဦးက်မ္း ၁၆။ ဤဓမၼေဟာင္း က်မ္းမွျဖစ္ရပ္ကိုအသံုးဩပျခင္းျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္းအေၾကာင္း ေပါလုသည္ မည္သည့္အေရးႀကီးေသာအခ်က္ကိုေဖာ္ျပသနည္း။
ကမၻာဦးက်မ္းသမိုင္းမွ ဟာဂရ၏အခန္းက႑သည္ ဘုရားသခင္၏ ကတိေတာ္ကိုယံုၾကည္ရန္ အာျဗံပ်က္ကြက္ျခင္းႏွင့္တိုက္႐ိုက္ဆက္စပ္သည္။ အာျဗံ၏အိမ္ေထာင္တြင္ အီဂ်စ္ကၽြန္မတစ္ဦးျဖစ္ေသာဟာဂရသည္ ဘုရားသခင္ ၏ကတိေတာ္ကို မယံုၾကည္သည့္အာျဗံ၏ပထမလုပ္ရပ္ႏွင့္ဆက္စပ္သည့္ျဖစ္ရပ္ မွ စာရဲႏွင့္လွဲလွယ္ရန္ ဖာေရာဘုရင္သည္ အာျဗံ၏ဥစ္ၥာအျဖစ္ေပးေသာ လက္ေဆာင္မ်ားစြာထဲမွ တစ္ခုျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိေနသည္ (ကမၻာ ၁၂း၁၁-၁၆)။
ကတိထားေတာ္မူေသာကေလးေမြးဖြားရန္ ဆယ္ႏွစ္ၾကာေစာင့္ဆိုင္း ၿပီးေနာက္၊ အာျဗံႏွင့္စာရဲတို႔သည္ ကေလးမရေသးေခ်။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိတို႔၏အကူအညီလိုအပ္သည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ကာ၊ စာရဲသည္ ဟာဂရ ကို အာျဗံ၏မယားငယ္အျဖစ္ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ယေန႔အျမင္ျဖင့္ထူးဆန္းေသာ္ လည္း၊ စာရဲ၏အစီအစဥ္သည္ အလြန္ေကာင္းသည္။ ေရွးထံုးစံအရ၊ ကၽြန္မ တစ္ဦးသည္ မိမိ၏ဩမံေသာသခင္မအတြက္ကိုယ္စား မိခင္အျဖစ္တရား၀င္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခြင့္ရွိသည္။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ စာရဲသည္ မိမိ၏ေယာက်္ား ႏွင့္ဟာဂရတို႔မွေမြးဖြားလာေသာကေလးကို မိမိကိုယ္ပိုင္အျဖစ္မွတ္ယူႏိုင္သည္။ ထိုအၾကံအစည္မွ ကေလးတစ္ဦးေမြးဖြားလာေသာ္လည္း၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ ကတိေပးေတာ္မူေသာကေလးမဟုတ္ေခ်။
ဤျဖစ္ရပ္သည္ တုန္လႈပ္ဖြယ္အေျခအေနမ်ားႏွင့္ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ၊ ႀကီးျမတ္ေသာဘုရားသခင္၏လူပင္လွ်င္ ယံုၾကည္ျခင္းပ်က္ယြင္းႏုိင္ေသာ ျပသသည့္အားေကာင္းဆံုးေသာဥပမာျဖစ္သည္။ ကမၻာဦးက်မ္း ၁၇း၁၈၊၁၉ တြင္ ဣရွေမလအား မိမိ၏အေမြခံကဲ့သို႔လက္ခံရန္ အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ထာ၀ရဘုရားသည္ ထိုေတာင္းဆိုမႈကိုဧကန္ျငင္းပယ္ ေတာ္မူခဲ့သည္။ ဣရွေမလေမြးဖြားျခင္း၌ တစ္ခုတည္းေသာ “အံ့ဖြယ္” အရာ မွာ စာရာသည္ မိမိ၏ေယာက်္ားကို အျခားမိန္းမတစ္ဦးႏွင့္မွ်ေ၀ရန္ လိုလိုလားလားရွိျခင္းျဖစ္သည္။ “ဓမၼတာအတုိင္း” မိန္းမတစ္ဦးသည္ ကေလး ေမြးဖြားျခင္း၌ မည္သည့္ထူးထူးျခားျခားအရာတစ္ခုမွ်မရွိေခ်။ အာျဗဟံသည္ အေျခအေနမ်ားက ယံုၾကည္ကိုးစားမႈကိုေအာင္ႏုိင္ရန္အခြင့္မေပးဘဲ မိမိအား ဘုရားသခင္ကတိထားေတာ္မူသည့္အရာကို ယံုၾကည္ကိုးစားခဲ့မည္ဆိုလွ်င္၊ ဤအရာတစ္ခုမွ်ျဖစ္လာမည္မဟုတ္ဘဲ၊ ၀မ္းနည္းဖြယ္အေျမာက္အျမားကို ေရွာင္လြဲႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။
ဣရွေမလေမြးဖြားျခင္းႏွင့္မတူဘဲ၊ ဣဇာက္ေမြးဖြားျခင္း၌အေျခအေန မ်ားကိုေလ့လာပါ။ ကမၻာ ၁၇း၁၅-၁၉။ ၁၈း၁၀-၁၃။ ေဟျဗဲ ၁၁း၁၁၊၁၂ ဤအေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္ရန္ အဘယ္ေၾကာင့္အာျဗဟံႏွင့္စာရာတို႔၌ အားႀကီး ေသာယံုၾကည္ျခင္းလိုအပ္သနည္း။
ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္ကိုယံုၾကည္ရန္ ပ်က္ကြက္ျခင္းသည္ မည္သည့္နည္းအားျဖင့္ နာက်င္မႈျဖစ္ေစသနည္း။ မည္သည့္အရာပင္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္မ်ားကိုယံုၾကည္ရန္ ဤအမွားမ်ားမွမည္ကဲ့သို႔သင္ယူ သနည္း။ ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္မ်ားကိုယုံၾကည္ကိုးစားရန္ သင့္စြမ္းရည္ ကိုအားျဖစ္ေစမည့္ မည္သည့္ေရြးခ်ယ္မႈမ်ဳိးကို ဩပလုပ္ရမည္နည္း။
ဗုဒၶဟူး ၾသဂုတ္ ၃၀
ဟာဂရႏွင့္သိနာေတာင္ (ဂလာတိ ၄း၂၁-၃၁)
သိနာေတာင္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ မိမိလူတို႔ႏွင့္အတူ မည္သည့္ ပဋိညာဥ္ဆက္ဆံမႈမ်ဳိးကို တည္ေထာင္လိုေတာ္မူခဲ့သနည္း။ ၎င္းပဋိညာဥ္ႏွင့္ အာျဗဟံအား ဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူေသာကတိမ်ားသည္ မည္သည့္တူညီ ခ်က္မ်ားရွိသနည္း။ ထြက္ ၆း၂-၈။ ၁၉း၃-၆။ တရားေဟာ ၃၂း၁၀-၁၂။
ဘုရားသခင္သည္ အာျဗဟံႏွင့္ဩပခဲ့ေသာ အလားတူပဋိညာဥ္ဆက္ဆံ ေရးမ်ဳိးကို သိနာေတာင္တြင္ ဣသေရလမ်ားႏွင့္မွ်ေ၀ခံစားရန္ အလိုရွိေတာ္ မူခဲ့သည္။ အမွန္မွာ ကမ္ၻာဦးက်မ္း ၁၂း၁-၃ မွ အာျဗဟံအားေပးေသာ ဘုရားသခင္၏ကတိစကားမ်ားႏွင့္ ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း ၁၉ မွ ေမာေရွ အားေျပာေသာစကားမ်ားအၾကားတြင္ တူညီသည့္အခ်က္မ်ားရွိသည္။ ဤျဖစ္ရပ္ ႏွစ္ခုစလံုးတြင္ ဘုရားသခင္သည္ မိမိလူတို႔အတြက္ဩပမည့္အရာကို အေလးေပး ေတာ္မူခဲ့သည္။ မိမိ၏ေကာင္းခ်ီးမ်ား ကိုရရွိႏိုင္ရန္ တစ္ခုခုလုပ္ရမည္ဟု ကိုယ္ေတာ္မေတာင္းဆိုခဲ့ေခ်။ ထို႔အစား၊ ထိုေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကိုနားေထာင္ ျခင္းျဖင့္ တံု႔ျပန္ရန္ျဖစ္သည္။ ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း ၁၉း၅ မွ “နားေထာင္ သည္” ဟုဘာသာျပန္ဆိုေသာ ေဟျဗဲစကားလံုးသည္ “ၾကားသည္” ဟု တိုက္႐ိုက္ဆိုလိုသည္။ ဘုရားသခင္၏မိန္႔ေတာ္မူခ်က္မ်ားသည္ အက်င့္အား ျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္ရာေရာက္သည္ဟုမဆိုလိုေခ်။ ထိုသို႔မဟုတ္ဘဲ၊ ကိုယ္ေတာ္ အလိုရွိသည္မွာ မိမိ၏ကတိေတာ္မ်ားကိုတံု႔ျပန္သည့္ အလားတူအာျဗဟံ၏ ယံုၾကည္ျခင္းမ်ဳိးျဖစ္သည္။
အကယ္၍ သိနာေတာင္မွာဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူေသာ ပဋိညာဥ္ ဆက္ဆံေရးသည္ အာျဗဟံအားေပးေသာအရာႏွင့္တူေနခဲ့ေသာ္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ေပါလုသည္ သိနာေတာင္ကို ဟာဂရ၏အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာအေတြ႕ အၾကုံႏွင့္ တန္းတူသေဘာထားသနည္း။ ထြက္ ၁၉း၇-၂၅။ ေဟျဗဲ ၈း၆၊၇။
သိနာေတာင္တြင္ေပးေသာပဋိညာဥ္သည္ လူသားတို႔၏အျပစ္ရွိျခင္း ႏွင့္ တဲေတာ္လုပ္ငန္းမ်ားကပံုေဆာင္ေသာ အျပစ္တရားကိုကုစားသည့္ ဘုရားသခင္၏အလြန္ႂကြယ္၀ေသာက႐ုဏာတို႔ကို ၫႊန္ျပရန္ရည္ရြယ္ခဲ့သည္။ သိနာေတာင္မွပဋိညာဥ္တရား၏ျပႆနာမွာ ဘုရားသခင္၏အပိုင္းမွမဟုတ္ဘဲ၊ လူတို႔၏အလြန္အကၽြံကတိေပးမႈမ်ားပင္ျဖစ္သည္ (ေဟျဗဲ ၈း၆)။ ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္မ်ားကို ႏွိမ့္ခ်ျခင္းႏွင့္ယံုၾကည္ျခင္းျဖင့္တံု႔ျပန္ရမည့္အစား၊ ဣသေရလတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈျဖင့္ တံု႔ျပန္ခဲ့ၾကသည္။“ထာ၀ရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသမွ်တို႔ကို အကၽြႏ္ုပ္တို႔ဩပပါမည္” (ထြက္ ၁၉း၈) ဟု တစ္သံတည္းျပန္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္။ ကၽြန္ဘ၀ျဖင့္ အီဂ်စ္ျပည္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းေလးရာေက်ာ္ေနထိုင္ခဲ့ၾကၿပီးေနာက္၊ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းတန္ခိုး မွန္ကန္ေသာအျမင္သေဘာထားကိုလည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔အျပစ္၏အတိုင္းအတာ ကိုလည္းေကာင္း မသိရွိၾကေတာ့ေခ်။ အာျဗဟံႏွင့္စာရာတို႔သည္ ဘုရားသခင္ ၏ကတိေတာ္မ်ားျပည့္စံုေစရန္ ဩကိးစားလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္နည္းတူ၊ ဣသေရလလူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏က႐ုဏာပဋိညာဥ္ကို အက်င့္ကိုအေျခဩပသည့္ပဋိညာဥ္အျဖစ္ ေျပာင္းရန္ဩကိးစားခဲ့ၾကသည္။ ထိုသို႔အက်င့္အားျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္းရရွိရန္ လူသား၏ဩကိးစားမႈႏွစ္ခုစလံုး၌ ဟာဂရသည္ သိနာ ေတာင္ကိုပံုေဆာင္ပါသည္။
သိနာေတာင္တြင္ေပးခဲ့ေသာပညတ္တရားသည္ မေကာင္း (သို႔မဟုတ္) ဖ်က္သိမ္းၿပီဟုေျပာဆိုေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ သူသည္ ဂလာတိလူတို႔၏ပညတ္ တရားကိုအဓိကထားေသာ မွားယြင္းသည့္အယူအဆကုိစိုးရိမ္ခဲ့သည္။ “ပညတ္ တရားေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကိုေက်နပ္ေစရန္ လံုး၀မျဖစ္ႏုိင္ သည္ကို ယံုၾကည္သက္၀င္ေစမည့္အစား၊ ဘုရားသခင္ကိုေက်နပ္အားရေစရန္ အလိုငွာ၊ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ရည္ကိုင္ရည္အေပၚမွီခိုအားထားရန္ နက္နက္နဲနဲအျမစ္ တြယ္ေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ပညတ္တရားကို သူတို႔အထဲ၌ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ ပညတ္တရားသည္ ယုဒ၀ါဒကိုင္စြဲသူ တို႔အား ခရစ္ေတာ္ထံသို႔ပို႔ေဆာင္ရန္ က႐ုဏာအေျခဩပရည္ရြယ္ခ်က္ကို လုပ္ေဆာင္ႏုိင္စြမ္းမရွိေတာ့ေခ်။ ထို႔အစား၊ ၎င္းသည္ သူတို႔အား ခရစ္ေတာ္ ႏွင့္အဆက္ျပတ္ေစခဲ့သည္” (O Palmer Robertson, The Christ of the Covenants, p. 181).
ၾကာသပေတး ၾသဂုတ္ ၃၁
ဣရွေမလႏွင့္ယေန႔ဣဇာက္
ေပါလုသည္ ဣသေရလသမိုင္းကိုအတိုခ်ဳံးအၾကမ္းဖ်င္းေဖာ္ျပျခင္း မွာ မိမိကိုဆန္႔က်င္သူတို႔က သူတို႔သည္ အာျဗဟံ၏စစ္မွန္ေသာအမ်ဳိးအႏြယ္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ယုဒခရစ္ယာန္ဘာသာႏွင့္ ပညတ္တရား၏ဗဟိုျဖစ္ေသာ ေယ႐ုရွလင္ဩမိ႕သည္ သူတို႔၏မိခင္ျဖစ္ေၾကာင္း ျငင္းခံုခ်က္မ်ားကိုေခ်ပရန္ တမင္ၾကံစည္ျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ပါးအမ်ဳိးသားတို႔သည္ တရား၀င္မ်ားမဟုတ္ ေၾကာင္း၊ အကယ္၍ သူတို႔သည္ ခရစ္ေတာ္၏စစ္မွန္ေသာေနာက္လိုက္မ်ား ျဖစ္လိုလွ်င္ သူတို႔သည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းျဖင့္ အာျဗဟံ၏သားအလ်င္ျဖစ္ရ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔ၫႊန္ၾကားခ်က္ေပးခဲ့ၾကသည္။
သမၼာတရားသည္ ၎င္း၏ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သည္ဟု ေပါလုေျပာဆို သည္။ ဤပညတ္ကိုသာအဓိကထားသူတို႔သည္ အာျဗဟံ၏သားမ်ားမဟုတ္ ၾကဘဲ၊ ဣရွေမလကဲ့သို႔ တရားမ၀င္သားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အေရဖ်ားလွီး ျခင္းအေပၚ သူတို႔ယံုၾကည္ကိုးစားျခင္းအားျဖင့္ စာရာသည္ ဟာဂရ၌ဩပသကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ဣသေရလတို႔သည္ သိနာေတာင္တြင္ ဘုရားသခင္၏ပညတ္ တရား၌ဩပသကဲ့သို႔လည္းေကာင္း သူတို႔သည္ “ဇာတိပကတိ” ၌ မီွခိုကိုးစား ေနၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယံုၾကည္သူတစ္ပါးအမ်ဳိးသားတို႔သည္ အာျဗဟံ ၏သဘာ၀သားမ်ားမဟုတ္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ဣဇာက္ကဲ့သို႔ သဘာ၀လြန္အား ျဖင့္အာျဗဟံ၏သားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ “ဣဇာက္ကဲ့သို႔သူတို႔သည္ အာျဗဟံ ၌ဩပေသာကတိေတာ္ျပည့္စံုျခင္းျဖစ္ၾကသည္။. . . ဣဇာက္ကဲ့သို႔ လြတ္လပ္ ျခင္းႏွင့္ေမြးဖြားလာျခင္းသည္ ဘုရားသခင့္ေက်းဇူးေတာ္၏အက်ဳိးသက္ေရာက္ မႈျဖစ္သည္။ ဣဇာက္ကဲ့သို႔သူတို႔သည္ ပဋိညာဥ္ကတိေတာ္၏အဆက္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ၾကသည္” ((James D. G. Dunn, The Epistle to the Galatians, p. 256).
စစ္မွန္ေသာအာျဗဟံ၏အမ်ဳိးအႏြယ္သည္ ဤေလာကတြင္မည္သည့္ အရာကိုရင္ဆိုင္ရမည္နည္း။ ဂလာတိ ၄း၂၈-၃၁။ ကမၻာ ၂၁း၈-၁၂။
ကတိထားေတာ္မူေသာသားျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဣဇာက္သည္ ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာမ်ားသာမက၊ အတိုက္အခံႏွင့္ညႇဥ္းဆဲျခင္းတို႔ကိုလည္း ယူေဆာင္လာ ခဲ့သည္။ ညႇဥ္းဆဲျခင္းကိုၫႊန္းဆိုရာ၌ ေပါလုသည္ ကမၻာဦးက်မ္း ၂၁း၈- ၁၀ မွဣဇာက္ကိုဂုဏ္ဩပခ်ိန္တြင္ ဣရွေမလသည္ သူ႔အားျပက္ရယ္ဩပျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ ကမၻာဦးက်မ္း ၂၁း၉ မွေဟျဗဲစကားလံုးသည္ “ရယ္သည္” ဟု အဓိပ္ၸါယ္ရေသာ္လည္း၊ စာရာ၏တံု႔ျပန္မႈက ဣရွေမလသည္ ဣဇာက္ကို “ျပက္ရယ္ဩပသည္” (သို႔မဟုတ္) “ေလွာင္ေျပာင္သည္” ဟူေသာအဓိပၸါယ္ မ်ဳိးသက္ေရာက္ေနသည္။ ဣရွေမလ၏အဩပအမူသည္ ယေန႔ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္ အေရးႀကီးဟန္မရွိေသာ္လည္း၊ မိသားစု၏သားဦးအခြင့္အေရးကို ရယူပိုင္ဆိုင္ ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္လာေသာအခါ သာ၍နက္နဲေသာရန္လိုမႈမ်ဳိးပါ၀င္သည္ကို ေဖာ္ျပေနသည္။ ေရွးအခ်ိန္ကအုပ္ခ်ဳပ္သူအမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ရာထူးခိုင္ျမဲေစ ရန္ ညီအစ္ကိုမ်ားအပါအ၀င္ ဩပိင္ဘက္ျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိေသာသူတို႔ကို ဖယ္ထုတ္၊ ရွင္းပစ္တတ္ၾကသည္ (တရားသူႀကီး ၉း၁-၆)။ ဣဇာက္သည္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ဩပျခင္းခံရေသာ္လည္း၊ သူသည္ မိမိဖခင္၏အေမြခံျဖစ္ျခင္းႏွင့္အတူတြဲပါလာ ေသာခ်စ္ျခင္း၊ အကာအကြယ္၊ မ်က္ႏွာသာေပးျခင္း စေသာအခြင့္အေရးမ်ား ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရရွိခဲ့သည္။
ဣဇာက္၏၀ိညာဥ္ေရးမ်ဳိးဆက္မ်ားအေနျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ အသင္းေတာ္ထဲကပင္လွ်င္ အခက္အခဲႏွင့္ဆန္႔က်င္မႈမ်ားရင္ဆုိင္ရေသာအခါ အံ့အား သင့္ရန္မဟုတ္ေခ်။
သင့္ယံုၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ အထူးသျဖင့္ သင့္အရင္းႏီွးဆံုးလူတို႔ထံမွ မည္သည့္နည္းမ်ားအားျဖင့္ ညႇဥ္းဆဲျခင္းခံရသနည္း။ (သို႔မဟုတ္) ဤခက္ခဲ ေသာေမးခြန္းကို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေမးပါ။ အျခားသူတို႔အား သူတို႔၏ယံုၾကည္ ျခင္းေၾကာင့္ သင္သည္ အျမဲတေစေႏွာင့္ယွက္ေနသလား။ စဥ္းစားပါ။
ေသာၾကာ စက္တင္ဘာ ၁
ထပ္ဆင့္ေလ့လာရန္။
“သို႔ရာတြင္ အာျဗဟံႏွင့္ဩပေသာပဋိညာဥ္တြင္ ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာကတိေတာ္ပါ၀င္ခဲ့လွ်င္ အဘယ္ေၾကာင့္သိနာေတာင္တြင္ အျခား ပဋိညာဥ္တစ္ခုကိုခ်ဳပ္ဆိုေတာ္မူသနည္း။ ဣသေရလမ်ားသည္ ကၽြန္ဘ၀တြင္ ဘုရားသခင္ကိုလည္းေကာင္း၊ အာျဗဟံႏွင့္ဩပေသာပဋိညာဥ္ပါစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို လည္းေကာင္း အေတာ္မ်ားမ်ားေမ့ေလ်ာ့သြားခဲ့ၾကသည္။. . .
“ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔အားသိနာေတာင္သို႔ေခၚေဆာင္လာကာ၊ မိမိ၏ဘုန္းေတာ္ကိုေဖာ္ျပေတာ္မူခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ နားေထာင္လိုက္ေလွ်ာက္ မႈအေပၚမူတည္၍ ေပးမည့္ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာႏွင့္ပတ္သက္သည့္ကတိေတာ္ႏွင့္ အတူ ပညတ္ေတာ္ကိုလည္းေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ “သင္တို႔သည္ ငါ့စကားကို အမွန္နားေထာင္၍ ငါ့ပဋိညာဥ္ကိုေစာင့္ေလွ်ာက္လွ်င္. . .မင္းစည္းစိမ္ရွိေသာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ဳိး၊ သန္႔ရွင္းေသာလူမ်ဳိးျဖစ္ရၾကလိမ့္မည္” (ထြက္ ၁၉း၅၊၆) ဟုမိန္႔ေတာ္မူခဲ့သည္။ ထိုသူမ်ားသည္ မိမိတို႔စိတ္ႏွလံုး၏အျပစ္မ်ားျခင္းကို လည္းေကာင္း၊ ခရစ္ေတာ္မပါလွ်င္ ပညတ္ေတာ္ကိုေစာင့္ထိန္းရန္မျဖစ္ႏုိင္ ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း ေကာင္းစြာမသိရွိၾကဘဲ ဘုရားသခင္ႏွင့္အလ်င္တေဆာ ပဋိညာဥ္ဩပခဲ့ၾကသည္။ . . .သို႔ေသာ္လည္း ရက္သတ္ၱပတ္အနည္းငယ္အၾကာ တြင္ ထိုပဋိညာဥ္ကိုခ်ဳိးေဖာက္ကာ ႐ုပ္တုတစ္ခုကိုဦးခ်၀တ္ဩပခဲ့ၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ သူတို႔သည္ မိမိတို႔ခ်ဳိးေဖာက္လိုက္ေသာပဋိညာဥ္အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ ၏မ်က္ႏွာသာေပးျခင္းကိုခံရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့ေခ်။ ယခုတြင္ မိမိတို႔ ၏အျပစ္ဒုစ႐ိုက္မ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ အျပစ္လႊတ္ခံရဖို႔လိုအပ္ေၾကာင္းကိုလည္း ေကာင္း၊ သူတို႔အားျမင္ေတြ႕ေစလ်က္ အာျဗဟံႏွင့္ဩပေသာပဋိညာဥ္တြင္လည္းေကာင္း၊ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းအစီအစဥ္မ်ားတြင္လည္းေကာင္း ပံုရိပ္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ကယ္တင္ရွင္ကို လိုအပ္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိလာေစခဲ့သည္။ ယခုတြင္ သူတို႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ အျပစ္၏ကၽြန္ဘ၀မွကယ္ႏုတ္ရွင္ အျဖစ္ ဘုရားသခင္ကိုသံေယာဇဥ္တြယ္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုတြင္ သူတို႔သည္ ပဋိညာဥ္သစ္၏ေကာင္းခ်ီးမ်ားကို ေက်းဇူးတင္တန္ဖိုးထားရန္ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကသည္” (Ellen G. White, Patriarchs and Prophets, pp. 371,372).
-၀-သင်ခန်းစာ (၁၁)
ခရစ်တော်၌လွတ်လပ်ခြင်း
စက်တင်ဘာ ၂ - ၈
ဥပုသ်နေ့ မွန်းလွဲပိုင်း စက်တ်တ်တင်ဘ်ဘ်ဘာ ၂
ဖတ်ရန်ကျမ်းချက်များ။ ဂလာတိ ၅း၁-၁၅။ ၁ကော ၆း၂ဝ။ ရောမ
၈း၁။ ဟေဗြဲ ၂း၁၄၊၁၅။ ရောမ ၈း၄။ ၁၃း၈။
အလွတ်ကျမ်းချက်
‘‘ညီအီအစ်က်ကိိုုတုတိိုု့ု့၊ သင်တ်တိိုု့ု့သည် လွတွတ််ြခြင်း်းအခွငွင့့််က်ကိိုုရုရသောသူူြဖြစ်
ကြ၏။ သို့သော်လည်း ဇာတိပကတိအားအခွင့်ကိုပေး၍ ထိုလွတ်ခြင်း
ကိုမသုံးကြနှင့်။ အချင်းချင်းချစ်၍ အမှုချင်းကိုဆောင်ရွက်ကြလော့’့’’
(ဂလာတိ ၅း၁၃)။
ဂလာတိ ၂း၄ တွင် ပေါလုသည် ခရစ်တော်ယေရှု၌ ကျွန်ုပ်တို့
ပိုင်ဆိုင်သော ‘‘လွတ်လပ်ခြင်း’’ ကိုကာကွယ်ရန်အရေးကြီးကြောင်း အနည်းငယ်
ပြောဆိုခဲ့သည်။ သို့သော် သူမကြာခဏပြောလေ့ရှိသည်။ ‘‘လွတ်လပ်ခြင်း’’
အကြောင်းပြောဆိုရာတွင် ပေါလုသည် မည်သည့်အရာကိုဆိုလိုသနည်း။
ဤလွတ်လပ်ခြင်း၌ မည်သည့်အရာပါဝင်သနည်း။ ဤလွတ်လပ်ခြင်းသည်
မည်မျှအတိုင်းအတာအထိသွားသနည်း။ ၎င်း၌အကန့်အသတ်ရှိပါသလား။
ခရစ်တော်၌လွတ်လပ်ခြင်းသည် ပညတ်တရားနှင့်မည်သည့်ဆက်စပ်မှုရှိသနည်း။
ပေါလုသည် ဂလာတိလူတို့အား အန္တရာယ်နှစ်ခုကိုသတိပေးရန်
အထက်ပါမေးခွန်းများကိုမေးထားသည်။ ပထမမှပညတ်သည်သာ အဓိကဝါဒ
ဖြစ်သည်။ ဂလာတိဦမိ့မှပေါလုကိုဆန့်ကျင်သူတို့သည် မိမိတို့အကျင့်အား
ဖြင့် ဘုရားသခင်၏မျက်နှာသာကိုရရှိရန် ဦကိးစားနေကြသောကြောင့်
ခရစ်တော်လုပ်ငန်း၏လွတ်မြောက်ခြင်းသဘောသဘာဝနှင့် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်
ခရစ်တော်၌သူတို့ရရှိပြီးဖြစ်သောကယ်တင်ခြင်းကို မမြင်နိုင်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။
ဒုတိယခြိမ်းခြောက်မှုမှာ ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ခရစ်တော်ဝယ်ပေးခဲ့ပြီးသော
လွတ်လပ်ခြင်းကို အပြစ်ဦပလုပ်နိုင်ခွင့်အဖြစ်ဖြင့်အဆုံးသတ်ကာ၊ အလွဲသုံးစား
လုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤရှုထောင့်ကိုကိုင်ဆွဲသောသူတို့က လွတ်လပ်ခြင်းသည်
ပညတ်တရားနှင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးဆန့်ကျင်သည်ဟု မှားယွင်းစွာယူဆကြသည်။
ပညတ်သည်သာအဓိကဝါဒနှင့်အပြစ်ဦပနိုင်ခွင့်နှစ်ခုစလုံးသည် လွတ်လပ်
ခြင်းကိုဆန့်ကျင်ကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့အား
ထောက်ခံသူတို့ကို ကျွန်ပုံစံဖြင့်ထိန်းသိမ်းသည်။ သို့သော်လည်း ဂလာတိ
လူတို့အား ပေါလု၏မေတ္တာရပ်ခံချက်မှာ ခရစ်တော်၌မိမိတို့၏ရပိုင်ခွင့်အဖြစ်
ပိုင်ဆိုင်သည့် စစ်မှန်သောလွတ်လပ်ခြင်း၌ ခိုင်မြဲစွာရပ်တည်ရန်ဖြစ်သည်။
တနင်္ဂနွေ စက်တ်တ်တင်ဘ်ဘ်ဘာ ၃
ခရစ်တော်သည်ကျွန်ုပ်တို့အားလွတ်လပ်စေပြီ
‘‘ထိုကြောင့် ခရစ်တော်သည် ငါတို့ကိုလွတ်တော်မူသောလွတ်ခြင်း
အခွင့်၌တည်နေသဖြင့်၊ ကျွန်ခံရာထမ်းပိုးကိုထမ်း၍ ချည်နှောင်ခြင်းကိုတစ်ဖန်
မခံကြနှင့်’’ (ဂလာတိ ၅း၁)။
မိမိ၏တုန်လှုပ်နေသောစစ်သည်တို့အား စစ်တပ်ခေါင်းဆောင်၏
လံှု့ဆော်စည်းရုံးသည့်အမိန့်ကဲ့သို့၊ ပေါလုသည် ဂလာတိလူတို့အား ခရစ်တော်
၌မိမိတို့၏လွတ်လပ်ခြင်းကိုမစွန့်လွတ်ရန် ညွန်ကြားနေသည်။ ပေါလုလေသံ
၏အားမာန်ပါမှုနှင့်ပြင်းပြမှုတို့သည် စာရွက်ကိုပင်ထခုန်လှုပ်ရှားလုမတတ်ဖြစ်
စေသည်။ အမှန်မှာ ဤအရာသည် ပေါလုလိုချင်သည့်အရာအတိအကျဖြစ်
ဟန်ရှိသည်။ ဤကျမ်းချက်သည် အလျင်ကျသောအရာနှင့်နောက်လိုက်လာ
သောအရာတို့ကို အကြောင်းအရာလိုက်ဖက်စွာဆက်ပေးသော်လည်း၊ ွမနနု
ကျမ်းစာတွင် ၎င်းသည် ပြတ်တောင်းဖြစ်နေခြင်းနှင့်ဆက်စပ်မှုရှိမနေခြင်းသည်
ပေါလုကဤကျမ်းချက်ကို ဧရာမလမ်းဘေးကြော်ငြာဆိုင်းဘုတ်ကဲ့သို့ ထင်ရှားစေ
လိုကြောင်းဖော်ပြသည်။ ခရစ်တော်၌လွတ်လပ်ခြင်းသည် ေပါလု၏ြငင်းခံု
ခရစ်တော်၌လွတ်လပ်ခြင်း
စက်တင်ဘာ ၂ - ၈
ဥပုသ်နေ့ မွန်းလွဲပိုင်း စက်တ်တ်တင်ဘ်ဘ်ဘာ ၂
ဖတ်ရန်ကျမ်းချက်များ။ ဂလာတိ ၅း၁-၁၅။ ၁ကော ၆း၂ဝ။ ရောမ
၈း၁။ ဟေဗြဲ ၂း၁၄၊၁၅။ ရောမ ၈း၄။ ၁၃း၈။
အလွတ်ကျမ်းချက်
‘‘ညီအီအစ်က်ကိိုုတုတိိုု့ု့၊ သင်တ်တိိုု့ု့သည် လွတွတ််ြခြင်း်းအခွငွင့့််က်ကိိုုရုရသောသူူြဖြစ်
ကြ၏။ သို့သော်လည်း ဇာတိပကတိအားအခွင့်ကိုပေး၍ ထိုလွတ်ခြင်း
ကိုမသုံးကြနှင့်။ အချင်းချင်းချစ်၍ အမှုချင်းကိုဆောင်ရွက်ကြလော့’့’’
(ဂလာတိ ၅း၁၃)။
ဂလာတိ ၂း၄ တွင် ပေါလုသည် ခရစ်တော်ယေရှု၌ ကျွန်ုပ်တို့
ပိုင်ဆိုင်သော ‘‘လွတ်လပ်ခြင်း’’ ကိုကာကွယ်ရန်အရေးကြီးကြောင်း အနည်းငယ်
ပြောဆိုခဲ့သည်။ သို့သော် သူမကြာခဏပြောလေ့ရှိသည်။ ‘‘လွတ်လပ်ခြင်း’’
အကြောင်းပြောဆိုရာတွင် ပေါလုသည် မည်သည့်အရာကိုဆိုလိုသနည်း။
ဤလွတ်လပ်ခြင်း၌ မည်သည့်အရာပါဝင်သနည်း။ ဤလွတ်လပ်ခြင်းသည်
မည်မျှအတိုင်းအတာအထိသွားသနည်း။ ၎င်း၌အကန့်အသတ်ရှိပါသလား။
ခရစ်တော်၌လွတ်လပ်ခြင်းသည် ပညတ်တရားနှင့်မည်သည့်ဆက်စပ်မှုရှိသနည်း။
ပေါလုသည် ဂလာတိလူတို့အား အန္တရာယ်နှစ်ခုကိုသတိပေးရန်
အထက်ပါမေးခွန်းများကိုမေးထားသည်။ ပထမမှပညတ်သည်သာ အဓိကဝါဒ
ဖြစ်သည်။ ဂလာတိဦမိ့မှပေါလုကိုဆန့်ကျင်သူတို့သည် မိမိတို့အကျင့်အား
ဖြင့် ဘုရားသခင်၏မျက်နှာသာကိုရရှိရန် ဦကိးစားနေကြသောကြောင့်
ခရစ်တော်လုပ်ငန်း၏လွတ်မြောက်ခြင်းသဘောသဘာဝနှင့် ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်
ခရစ်တော်၌သူတို့ရရှိပြီးဖြစ်သောကယ်တင်ခြင်းကို မမြင်နိုင်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။
ဒုတိယခြိမ်းခြောက်မှုမှာ ကျွန်ုပ်တို့အတွက် ခရစ်တော်ဝယ်ပေးခဲ့ပြီးသော
လွတ်လပ်ခြင်းကို အပြစ်ဦပလုပ်နိုင်ခွင့်အဖြစ်ဖြင့်အဆုံးသတ်ကာ၊ အလွဲသုံးစား
လုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဤရှုထောင့်ကိုကိုင်ဆွဲသောသူတို့က လွတ်လပ်ခြင်းသည်
ပညတ်တရားနှင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးဆန့်ကျင်သည်ဟု မှားယွင်းစွာယူဆကြသည်။
ပညတ်သည်သာအဓိကဝါဒနှင့်အပြစ်ဦပနိုင်ခွင့်နှစ်ခုစလုံးသည် လွတ်လပ်
ခြင်းကိုဆန့်ကျင်ကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်းတို့သည် မိမိတို့အား
ထောက်ခံသူတို့ကို ကျွန်ပုံစံဖြင့်ထိန်းသိမ်းသည်။ သို့သော်လည်း ဂလာတိ
လူတို့အား ပေါလု၏မေတ္တာရပ်ခံချက်မှာ ခရစ်တော်၌မိမိတို့၏ရပိုင်ခွင့်အဖြစ်
ပိုင်ဆိုင်သည့် စစ်မှန်သောလွတ်လပ်ခြင်း၌ ခိုင်မြဲစွာရပ်တည်ရန်ဖြစ်သည်။
တနင်္ဂနွေ စက်တ်တ်တင်ဘ်ဘ်ဘာ ၃
ခရစ်တော်သည်ကျွန်ုပ်တို့အားလွတ်လပ်စေပြီ
‘‘ထိုကြောင့် ခရစ်တော်သည် ငါတို့ကိုလွတ်တော်မူသောလွတ်ခြင်း
အခွင့်၌တည်နေသဖြင့်၊ ကျွန်ခံရာထမ်းပိုးကိုထမ်း၍ ချည်နှောင်ခြင်းကိုတစ်ဖန်
မခံကြနှင့်’’ (ဂလာတိ ၅း၁)။
မိမိ၏တုန်လှုပ်နေသောစစ်သည်တို့အား စစ်တပ်ခေါင်းဆောင်၏
လံှု့ဆော်စည်းရုံးသည့်အမိန့်ကဲ့သို့၊ ပေါလုသည် ဂလာတိလူတို့အား ခရစ်တော်
၌မိမိတို့၏လွတ်လပ်ခြင်းကိုမစွန့်လွတ်ရန် ညွန်ကြားနေသည်။ ပေါလုလေသံ
၏အားမာန်ပါမှုနှင့်ပြင်းပြမှုတို့သည် စာရွက်ကိုပင်ထခုန်လှုပ်ရှားလုမတတ်ဖြစ်
စေသည်။ အမှန်မှာ ဤအရာသည် ပေါလုလိုချင်သည့်အရာအတိအကျဖြစ်
ဟန်ရှိသည်။ ဤကျမ်းချက်သည် အလျင်ကျသောအရာနှင့်နောက်လိုက်လာ
သောအရာတို့ကို အကြောင်းအရာလိုက်ဖက်စွာဆက်ပေးသော်လည်း၊ ွမနနု
ကျမ်းစာတွင် ၎င်းသည် ပြတ်တောင်းဖြစ်နေခြင်းနှင့်ဆက်စပ်မှုရှိမနေခြင်းသည်
ပေါလုကဤကျမ်းချက်ကို ဧရာမလမ်းဘေးကြော်ငြာဆိုင်းဘုတ်ကဲ့သို့ ထင်ရှားစေ
လိုကြောင်းဖော်ပြသည်။ ခရစ်တော်၌လွတ်လပ်ခြင်းသည် ေပါလု၏ြငင်းခံု
Post a Comment
Lametna Aw hong ging lai hi. Hun bei ta ding hi. Lametna a om lai in na bil ngat inla, Topa hong sapna ngai in.