MSS Lesson 4: Justification by Faith - သင်ခန်းစာ (၄) ယုံကြည်ခြင်း အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း

သင်ခန်းစာ (၄)
ယုံကြည်ခြင်း အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်း
အောက်တိုဘာ ၂၁ - ၂၇

ဥပုသ်နေ့ မွန်းလွှဲပိုင်း အောက်တိုဘာ ၂၁

ဖတ်ရန်ကျမ်းချက်။ ရောမ ၃း၁၉-၂၈။

အလွတ်ကျမ်းချက်။  ။ ‘‘ထိုကြောင့် လူမည်သည်ကား၊ ပညတ်တရား၏အကျင့်မရှိဘဲ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်တတ်သည်ဟုယူရ၏’’ (ရောမ ၃း၂၈)။

ဤသင်ခန်းစာတွင် ရောမသြဝါဒစာ၏အခြေခံအာဘော်ကို ကျွန်ုပ် တို့လေ့လာရမည်။ ၎င်းမှာ ဘာသာရေးဦပပြင်ပြောင်းလဲခြင်းကို ဖော်ဆောင် ပေးခဲ့သော မဟာသမ္မာတရားတည်းဟူသော ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်ဖြောင့်မတ် ခြင်းဖြစ်သည်။ မိမိ၏သွန်သင်ချက်များကိုဆန့်ကျင်သော ထိုပြောဆိုချက် များအားလုံးရှိနေလင့်ကစား၊ ရောမအသင်းတော်သည် မာတင်လူသာနှင့်သူ၏ သွန်သင်ချက်များကိုရှုတ်ချသော ရဟန်းလီအို၏အမိန့်စာထုတ်သည့် ၁၅၂ဝ ခုနှစ်မှစ၍ ယခုအချိန်အထိရောမအသင်းတော်သည် ဤယုံကြည်ချက်နှင့် ပတ်သက်၍ ပြောင်းလဲခြင်းမရှိခဲ့ချေ။ လူသာသည် ရဟန်းမင်း၏အမိန့်စာမိတ္တူ ကိုမီးရှို့ခဲ့သည့်အကြောင်းမှာ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် မည်သို့ မျှအလျှော့ပေး၍မရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ 

(ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်ဖြောင့်မတ်ခြင်းဟူသော) စကားစုကိုယ်၌ ဥပဒေအပေါ်အခြေခံသောသဏဥာန်ရှိသည်။ ဥပဒေကိုကျူးလွန်သောသူသည် တရားသူကြီးရှေ့သို့ရောက်ရှိလာကာ၊ သူ၏ ကျူးလွန်မှုအတွက် ေသဒဏ် ချမှတ်ခံရသည်။ သို့သော် လူစားထိုးပေါ်လာပြီး ဥပဒေကျူးလွန်သူ၏ပြစ်မှု ကို မိမိအပေါ်သူယူသောအားဖြင့် ရာဇဝတ်သားကိုရှင်းလင်းသွားစေသည်။ အစားထိုးသူကိုလက်ခံခြင်းဖြင့် ရာဇဝတ်သားသည် ယခုတွင်တရားသူကြီး ရှေ့မှောက်၌ သူ၏ပြစ်မှုရှင်းသွားသည်သာမက၊ ယခင်တရားရုံးသို့ရောက်ရှိ လာရခြင်း၏ရာဇဝတ်မှုကို ဘယ်သောအခါမျှမကျူးလွန်ဘူးသကဲ့သို့ သတ်မှတ် ခံရသည်။ ထိုသို့ဖြစ်ရခြင်းမှာ ရာဇဝတ်မှုကင်းစင်သောလူစားထိုးသူသည် မိမိ၏စံထားလောက်သော ဥပဒေစောင့်ထိန်းမှုကို ရာဇဝတ်သားအားပေးအပ် ခဲ့သောကြောင့်ဖြစ်သည်။

ကယ်တင်ခြင်းစီမံကိန်းတွင် ကျွန်ုပ်တို့တစ်ဦးစီသည် ရာဇဝတ်သား များဖြစ်သည်။ လူစားထိုးယေရှုသည် ပြည့်စုံသောမှတ်တမ်းရှိကာ၊ ရုံးတော် တွင်ကျွန်ုပ်တို့၏ကိုယ်စားမတ်တတ်ရပ်ပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့၏မဖြောင့်မတ်ခြင်းနေရာ တွင် မိမိ၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုလက်ခံတော်မူသည်။ ၎င်းအကြောင်းကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် မိမိ၏အကျင့်အားဖြင့်မဟုတ်ဘဲ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်ကျွန်ုပ် တို့လက်ခံသောအခါ ရရှိသည့်ဖြောင့်မတ်ခြင်းပေးသူယေရှုအားဖြင့် ဖြောင့်မတ် ရာသို့ရောက်ရသည်။ ဤသတင်းကောင်းကိုပြောပါ။ အမှန်မှာ ထိုထက် သာ၍ကောင်းသောသတင်းမရှိနိုင်တော့ပါ။

တနင်္ဂနွေ အောက်တ်တ်တိုဘိုဘိုဘာ ၂၂
ပညတ်တရား၏အကျင့်

ရောမ ၃း၁၉၊၂ဝ ကိုဖတ်ပါ။ ပေါလုသည် ပညတ်တရားအကြောင်း၊ ၎င်းလုပ်ဆောင်သည့်အရာနှင့်၎င်းမလုပ်သော သို့မဟုတ် မလုပ်နိုင်သောအရာ အကြောင်း မည်ကဲ့သို့ပြောသနည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဤအချက်သည် ခရစ်ယာန် အားလုံးက နားလည်ရန်အရေးကြီးသနည်း။

ပေါလုသည် မိမိအချိန်က ယုဒလူများနားလည်သကဲ့သို့ ‘‘ပညတ် တရား’’ ဟူသောဝေါဟာရကို ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် အသုံးဦပသည်။ Torah (‘‘ပညတ်တရား’’ ဟုပြန်ဆိုသောဟေဗြဲစကားလုံး) ဟူ သောဝေါဟာရ သည် ယနေ့ယုဒလူတစ်ဦးကပင်လျှင် မောရှေရေးသားဦပစုသောပထမကျမ်းစာငါးအုပ် မှ ဘုရား သခင်၏ ညွန်ကြားချက်သာမက၊ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတစ်ခုလုံးကို အကြမ်းအားဖြင့်အတွေးထဲ ဝင်လေသည်။ ပညတ်တော် (၁ဝ ပါး) နှင့် ၎င်းကိုနည်းဥပဒေနှင့်တရားစီရင်ခြင်းများ၌ချဲ့ထွင်သောအရာ၊ ဝိနည်းအထုံးအဖွဲ့နှင့် ဆိုင်သောပညတ်ချက်များလည်း ဘုရားသခင်၏ ညွန်ကြားချက်၏ အစိတ်အပိုင်း များဖြစ်သည်။ ဤအချက်ကြောင့် ဤကျမ်းချက်မှပညတ်တရားသည် ယုဒ ဝါဒ၏စနစ်အဖြစ်ယူဆနိုင်သည်။

ပညတ်တရားအောက်၌ရှိခြင်း၏အဓိပ္ပါယ်မှာ ၎င်း၏စိုးမိုးမှုအောက် ၌ရှိခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော်ငြား လည်း ပညတ်တရားသည် ဘုရားသခင်၏ ရှေ့မှောက်တွင် လူတစ်ဦး၏ အားနည်းချက်များ နှင့်အပြစ် ကိုဖော်ပြသည်။ ပညတ် တရားသည် အပြစ်ကိုမပယ်ရှားနိုင်ချေ။ ၎င်းလုပ်နိုင်သည်မှာ အပြစ်သားအား အပြစ်ကုစားခြင်းကိုဦကိးစားရှာဖွေရန် ပို့ဆောင်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။

ကျွန်ုပ်တို့သည် ရောမသြဝါဒစာကို ကျွန်ုပ်တို့အချိန်တွင်အသုံးဦပ သောအခါ၊ ယုဒပညတ်တရားသည် မလိုအပ်တော့ပြီဖြစ်၍ ကျွန်ုပ်တို့သည် ပညတ်တရားကိုစဉ်းစားသောအခါ အထူးသဖြင့် ပညတ်တော် (၁ဝ) ပါးပင် ဖြစ်သည်။ ယုဒစနစ်သည် ယုဒတို့အားမကယ်တင်သကဲ့သို့ ဤပညတ်တော် သည်လည်း ကျွန်ုပ်တို့အားမကယ်တင်နိုင်ချေ။ အပြစ်သားကိုကယ်တင်ရန်မှာ ပညတ်တော်၏အလုပ်မဟုတ်ပါ။ ၎င်း၏အလုပ်မှာ ဘုရားသခင်၏စာရိတ္တ တော်ကိုဖော်ပြပြီး၊ ၎င်းစာရိတ္ တတော်ကိုရောင်ပြန်ဟပ်ရာတွင် လူတို့သည် မည်သည့်နေရာတွင်ကျရံှုးကြောင်း ပြသရန်ဖြစ်သည်။

ပညတ်တရားသည် ပညတ်တော် (၁ဝ) ပါး၊ ဝိနည်းထုံးဖွဲ့နှင့်ဆိုင် သောပညတ်၊ ပြည်သူနှင့်ဆိုင်သောပညတ်၊ သို့တည်းမဟုတ် အားလုံးပေါင်းထား သည်ပင်ဖြစ်စေ၊ ၎င်းအထဲကတစ်ခုခု သို့မဟုတ် အားလုံးကိုစောင့်ခြင်းသည် ဘုရားသခင်၏အမြင်တွင် လူတစ်ဦးအားမဖြောင့်မတ်ေစနုိင်ေချ။ အမှန်မှာ ပညတ်တရားကို ဘယ်သောအခါမျှထိုသို့ဦပရန်မရည်ရွယ်ချေ။ ဤအချက်နှင့် ဆန့်ကျင်၍ ပညတ်တရားသည် ကျွန်ုပ်တို့၏အားနည်းချက်များကိုဖော်ထုတ် ပြီး ကျွန်ုပ်တို့အားခရစ်တော်ထံပို့ဆောင်ရန်ဖြစ်သည်။ 

ရောဂါ၏ပြင်ပလက္ခဏာသည် ရောဂါကိုမကုသနိုင်သကဲ့သို့ ပညတ် တရားသည် ကျွန်ုပ်တို့အားမကယ်တင်နိုင်ချေ။ ရောဂါလက္ခဏာသည် မကုသ နိုင်ပါ။ ကုသရန်လိုအပ်ကြောင်းပြသသည်။ ထိုကဲ့သို့ပင် ပညတ်တရားသည် လုပ်ဆောင်သည်။

ပညတ်စောင့်ရန် သင်၏ဦကိးစားမှုသည် မည်မျှအောင်မြင်သနည်း။ သင့်အဖြေသည် ပညတ်စောင့်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းရရန်ဦကိးစားခြင်း၏ အချည်းနှီးဖြစ်ခြင်းကို မည်ကဲ့သို့ပြသသနည်း။

တနင်္လာ အောက်တိုဘာ ၂၃
ဘုရားသခင်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်း

‘‘ယခုမူကား၊ ပညတ္တိကျမ်းနှင့်အနာဂတ္တိကျမ်းတို့သည် သက်သေခံ သည်နှင့်အညီ၊ ပညတ်တရားနှင့်မစပ်ဆိုင်သော ဘုရားသခင်၏ဖြောင့်မတ် ခြင်းတရားထင်ရှားခဲ့ပြီ’’ (ရောမ ၃း၂၁)။ ဤကျမ်းချက်၏ဆိုလိုရင်းကို ကျွန်ုပ်တို့မည်ကဲ့သို့နားလည်ရမည်နည်း။

ဤအသစ်သောဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားသည် ယုဒလူများနှင့်အကျွမ်း တဝင်ရှိသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းတည်းဟူသော ပညတ်တရား၏ဖြောင့်မတ်ခြင်း မှာ ကွဲပြားခြားနားသည်။ ထိုဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားသစ်ကို ‘‘ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရား’’ ဟုခေါ်သည်။ ၎င်းမှာ ဘုရားသခင်ထံမှလာသော ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရား၊ ဘုရားသခင်စီစဉ်ပေးသောဖြောင့်မတ်ခြင်းတရား၊ ကိုယ်တော်လက်ခံသည့် တစ်ခုတည်းသောစစ်မှန်သောဖြောင့်မတ်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

အမှန်တကယ် ၎င်းမှာ ဤလောကတွင်လူသားအဖြစ်ခံယူစဉ် မိမိ အသက်တာ၌ ယေရှုဖော်ဆောင်ပေးသောဖြောင့်မတ်ခြင်း၊ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ၎င်းကိုလက်ခံမည့်သူအားလုံး၊ သူတို့ထိုက်တန်၍မဟုတ်ဘဲ သူတို့လိုအပ် သောကြောင့် မိမိတို့အတွက်တောင်းဆိုသောသူတို့အားလုံးအား ကိုယ်တော် ပေးတော်မူသောဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားပင်ဖြစ်သည်။

‘‘ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် ပညတ်တော်စောင့်ခြင်းဖြစ်သည်။ ပညတ် တော်သည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုတောင်းဆိုပြီး၊ ဤအရာအတွက်အပြစ်သားသည် ပညတ်တော်ကိုအကြွေးတင်လျက်ရှိသည်။ သို့သော် လည်း သူသည် အကြွေး ပေးဆပ်နိုင်ခြင်းမရှိချေ။ သူသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရရှိနိုင် သောနည်း လမ်းတစ်ခု တည်းမှာ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်ဖြစ်သည်။ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် သူသည် ခရစ်တော်၏ကုသိုလ်ကို ဘုရားသခင် ထံယူဆောင်သွားနိုင်သည်။ ထိုအခါ ထာဝရဘုရားသည် မိမိသားတော်၏ နားထောင်ခြင်းကို အပြစ်သား၏စာရင်း တွင်ထည့်ပေးလိုက်သည်။ ခရစ်တော်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို လူသား၏ကျရံှုး ခြင်းအစားလက်ခံကာ၊ ယုံကြည်နောင်တရသောသူကို ဘုရားသခင်သည်လက်ခံ၊ ခွင့်လွတ်၊ ဖြောင့်မတ်စေတော်မူပြီး ထိုသူအား ဖြောင့်မတ်သူအလားဆက်ဆံ ၍ မိမိသားတော်ကိုချစ်သကဲ့သို့ ထိုသူအားချစ်တော်မူသည်’’ (1SM, p. 367). 

ဤအံ့ဖွယ်သမ္မာတရားကို သင့်အတွက်လက်ခံရန် မည်ကဲ့သို့သင်ယူနိုင်မည် နည်း။ ရောမ ၃း၂၂ ကိုလည်းဖတ်ပါ။

ဤနေရာမှ ယေရှုခရစ်တော်၏ယုံကြည်ခြင်းသည် ယေရှုခရစ်တော် ကိုယုံကြည်ခြင်းဖြစ်သည်မှာသေချာသည်။ ၎င်းသည် ခရစ်ယာန်အသက်တာ တွင် အလုပ်လုပ်သောအခါ ယုံကြည်ခြင်းသည် ဦးနှောက်အသိဥာဏ်ထက် များစွာပိုသည်။ ၎င်းသည် ခရစ်တော်၏အသက်တာနှင့်သေခြင်းအကြောင်း အချက်အလက်တချို့ကို အသိအမှတ်ဦပခြင်းထက်ပိုသည်။ ထို့အစား၊ ယေရှုခရစ်တော်ကို အမှန်တကယ်ယုံကြည်ခြင်းသည် သူ့အားကယ်တင်ရှင်၊ လူစားထိုးသူ၊ အာမခံသူနှင့်သခင်အဖြစ် လက်ခံြခင်းြဖစ်သည်။ ၎င်းမှာ ကိုယ်တော်၏အသက်ရှင်ခြင်းလမ်းကို ရွေးချယ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ကိုယ်တော်အားကိုးစားပြီး၊ ကိုယ်တော်၏ပညတ်တို့အတိုင်းအသက်ရှင်ရန် ယုံကြည်ခြင်းဖြင့်ဦကိးစားခြင်းဖြစ်သည်။

အင်္ဂါ အောက်တိုဘာ ၂၄
ကိုယ်တော်၏ကျေးဇူးအားဖြင့်

ကျွန်ုပ်တို့လေ့လာခဲ့ပြီးသောပညတ်တရားအကြောင်းနှင့် ပညတ်တရား မလုပ်ဆောင်နိုင်သည့်အရာတို့ကို စိတ်ထဲတွင်စွဲမှတ်ရင်း၊ ရောမ ၃း၂၄ ကို ဖတ်ပါ။ ဤကျမ်းချက်တွင် ပေါလုဘာပြောသနည်း။ ယေရှု၌ရွေးနုတ်ခြင်း ရှိသည်၏ဆိုလိုရင်းမှာအဘယ်နည်း။ 

ကျမ်းချက်တွင်တွေ့ရသော ‘‘ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်’’ ခြင်း၏သဘော တရားသည်အဘယ်နည်း။ ‘‘ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်သည်’’ ဟုပြန်ဆိုသော Greek စကားလုံး dikaioo သည် ‘‘ဖြောင့်မတ်စေသည်၊’’ ‘‘ဖြောင့်မတ်သူ ဟုကြေညာသည်’’ သို့မဟုတ် ‘‘ဖြောင့်မတ်သူဟုမှတ်ယူသည်’’ ဟူ၍ဆိုလို နိုင်သည်။ ဘုရားသခင်က ကျွန်ုပ်တို့အား ‘‘ဖြောင့်မတ်သူအဖြစ်ကြေညာ’’ သောအခါ၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်ရသည်။

ဤဖြောင့်မတ်ခြင်းမလာမီ လူတစ်ဦးသည်မဖြောင့်မတ်သူဖြစ်၍ ဘုရားသခင်လက်ခံနိုင်ဖွယ်မရှိချေ။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသို့ရောက်ပြီးနောက် သူသည် ဖြောင့်မတ်သူကဲ့သို့မှတ်ယူခြင်းခံရကာ ဘုရားသခင်အတွက်လက်ခံနိုင်ဖွယ် ဖြစ်သည်။

ဤအရာသည် ဘုရားသခင်၏ကျေးဇူးကြောင့်သာဖြစ်လာရသည်။ ကျေးဇူးတော်ဆိုသည်မှာ လက်ခံမှုဖြစ်သည်။ အပြစ်သားသည် ကယ်တင်ခြင်း ရရှိရန် ဘုရားသခင်ထံလှည့်လာသောအခါ၊ ထိုသူအားဖြောင့်မတ်သူအဖြစ် မှတ်ယူရန် သို့မဟုတ် ကြေညာရန်မှာ ကျေးဇူးတော်၏လုပ်ဆောင်မှုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် မထိုက်တန်သောလက်ခံမှုဖြစ်သည်။ ယုံကြည်သူသည် မိမိကိုယ်ပိုင် ကုသိုလ်မပါ၊ မိမိ၏လုံးလုံးအကူအညီမဲ့ခြင်းမှလွဲ၍ မိမိကိုယ်စားဘုရားသခင်ထံ တင်ပြရန် မည်သည့်တောင်းဆိုချက်မျှမပါဘဲ ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်သည်။ အပြစ်သား၏အစားထိုးသူနှင့်အာမခံသူအဖြစ် ယေရှုပေးအပ်သောရွေးနုတ်ခြင်း တည်းဟူသော ခရစ်တော်၌ရှိသောရွေးနုတ်ခြင်းအားဖြင့် လူသည် ဖြောင့်မတ် ရာသို့ရောက်ရသည်။

ဖြောင့်မတ်ခြင်းကို ရောမသြဝါဒစာတွင် တစ်မူထူးခြားသောလုပ်ဆောင် မှုကဲ့သို့တင်ဆက်ထားသည်။ ၎င်းမှာ တစ်ချိန်တည်းတွင်ဖြစ်ပေါ်သည်။ တစ်ချိန်က အပြစ်သားသည် အပြင်လူ၊ မဖြောင့်မတ်သူ၊ လက်မခံ နိုင်သောသူဖြစ်သည်။  နောက်တစ်ချိန်တွင်မူ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည်လိုက်လာကာ ထိုသူသည်အတွင်း လူ၊ လက်ခံနိုင်သူနှင့်ဖြောင့်မတ်သူဖြစ်လာသည်။

ခရစ်တော်၌တည်သောသူသည် မိမိကိုယ်ကိုခရစ်တော်ထံ၌လုံးလုံး အပ်နှံသောအခါ ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့်အတိတ်ဖြစ်ရပ်အဖြစ် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုမြင် ရသည်။ ‘‘ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်သည်’’ (ရောမ ၅း၁) သည် ‘‘ဖြောင့်မတ် ခြင်းကိုရရှိပြီ’’ ဟူ၍ တိုက်ရိုက်ဆိုလိုသည်။

အမှန်မှာ၊ ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်ရှိပြီးသောအပြစ်သားသည် ကျရံှုး ပြီးတစ်ဖန်ခရစ်တော်ထံသို့ပြန်လှည့်လာသော်၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် နောက်တစ်ဖန် ဖြစ်ပေါ်သည်။ အကယ်၍ နောက်တစ်ဖန်ပြောင်းလဲခြင်းကို နေ့စဉ်အတွေ့ အဦကံကဲ့သို့မှတ်ယူလျှင်၊ ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် အထပ်အထပ်အတွေ့အဦကံ ဟူ၍လည်း မှတ်ယူနိုင်သည်။

ကယ်တင်ခြင်း၏သတင်းကောင်းသည် အလွန်ကောင်းပါလျက်၊ လူတို့ သည် ၎င်းကိုလက်ခံခြင်းမှ မည်သည့်အရာသည်ဆွဲထားသနည်း။ ဘုရားသခင် သည် သင့်အားကတိပေးပြီးပေးကမ်းသောအရာအားလုံးမှ သင့်အားမည်သည့် အရာများက ဆွဲထားသနည်း။ 

ဗုဒ္ဓဟူး အောက်တိုဘာ ၂၅
ခရစ်တော်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်း

ရောမ ၃း၂၆ တွင် ပေါလုသည် ကယ်တင်ခြင်း၏ကြီးမားသော သတင်းကို ထပ်မံအသေးစိတ်ရှင်းပြသည်။ သူသည် ‘‘အပြစ်ဖြေစရာ’’ ဟူသော ထူးဆန်းသည့်စကားလုံးကိုအသုံးဦပသည်။ ၎င်း၏Greek မူရင်းမှာ hilasterion ဖြစ်၍ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ဤကျမ်းချက်နှင့်၎င်းကို ‘‘အပြစ်ဖြေရာပလ္လင်’’ ဟု ပြန်ဆိုသော ဟေဗြဲ ၉း၅ တို့တွင်သာတွေ့ရသည်။ ခရစ်တော်အားဖြင့်ပေး သော ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့်ရွေးနုတ်ခြင်းကိုဖော်ပြရန် ရောမ ၃း၂၆ တွင်အသုံးဦပ သကဲ့သို့၊ ‘‘အပြစ်ဖြေစရာ’’ သည် ဓမ္မဟောင်းခေတ်က ဗိမာန်တော်ထဲက ကရုဏာပလ္လင်အားဖြင့် ပုံဆောင်သည့်အရာအားလုံး၏ပြည့်စုံခြင်းကို ကိုယ်စား ဦပဟန်ရှိသည်။ ထိုနောက် ဤအရာကဆိုလိုသည်မှာ မိမိ၏ယဇ်ကောင်ကဲ့သို့ အသေခံခြင်းအားဖြင့် ယေရှုသည် ကယ်တင်ခြင်းရနိုင်မည့်နည်းလမ်းအဖြစ်နှင့် အပြစ်ဖြေစရာကိုစီစဉ်ပေးတော်မူသောသူဖြစ်ကြောင်း တင်ဆက်ထားသည်။ အတိုချုံးအားဖြင့်ဆိုသော်၊ ကျွန်ုပ်တို့အားကယ်တင်ရန်လိုအပ်သောအရာကို ဘုရားသခင်လုပ်ဆောင်တော်မူခဲ့သည်။

ဤကျမ်းချက်တွင် ‘‘အပြစ်ကိုလွတ်ခြင်း’’ အကြောင်းကိုလည်းပြော သည်။ ကျွန်ုပ်တို့အား ဘုရားသခင်လက်မခံနိုင်စရာဖြစ်စေသောအရာမှာ ကျွန်ုပ် တို့၏အပြစ်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မိမိ၏အပြစ်များကိုဖျက်ရန် ဘာမျှ မလုပ်နိုင်ပါ။ သို့ရာတွင် ရွေးနုတ်ခြင်းစီမံကိန်းတွင် ခရစ်တော်၏အသွေး တော်ကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ဤအပြစ်များဖြေလွတ်နိုင်မည့်နည်းလမ်းကို ဘုရားသခင်စီစဉ်တော်မူခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ 

‘‘လွတ်ငြိမ်းစေခြင်း’’ ဟုပြန်ဆိုသော Greek  စကားလုံး Paresis သည် ‘‘ဥပေက္ခာဦပသည်’’ သို့မဟုတ် ‘‘လျစ်လျူရှုသည်’’ ဟူသောအဓိပ္ပါယ် ရှိသည်။ ‘‘ဥပေက္ခာဦပခြင်း’’ သည် အပြစ်များကိုမသိကျိုးကျွန်ဦပခြင်းပင်ဖြစ် သည်။ ဘုရားသခင်သည် အတိတ်ကအပြစ်များကို ဥပေက္ခာဦပနိုင်တော်မူသည်။ အကြောင်းမှာ ခရစ်တော်သည် မိမိ၏သေခြင်းအားဖြင့် လူအားလုံး၏အပြစ် များ၏အခကို ပေးဆပ်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ထိုကြောင့် ‘‘ယေရှုခရစ်၏အသွေး တော်ကိုယုံကြည်’’ သူမည်သူမဆို မိမိ၏အပြစ်များဖြေလွတ်ခြင်းရနိုင်သည်။ အကြောင်းမှာ ခရစ်တော်သည် သူ့အတွက်အသေခံပြီးဖြစ်သည် (၁ကော ၁၅း၃)။

ရောမ ၃း၂၆၊၂၇ ကိုဖတ်ပါ။ ပေါလုသည် မည်သည့်အရေးကြီး သောအချက်ကိုဖော်ပြသနည်း။

နားထောင်လိုသောသူအပေါင်းကို ပေါလုသည် အားတက်သရော ဝေငှချင်သောသတင်းကောင်းမှာ ‘‘ဘုရားသခင်၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည် လူသား များအတွက်ရရှိနိုင်ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့၏အကျင့်အားဖြင့်မဟုတ်၊ ကျွန်ုပ်တို့၏ ကုသိုလ်အားဖြင့်လည်းမဟုတ်၊ ယေရှုနှင့်ကျွန်ုပ်တို့အတွက် သူလုပ်ဆောင်ခဲ့

ပြီးသောအရာကိုယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့ထံသို့ရောက်ရှိလာကြောင်း ဖြစ်သည်။

ကရာနီကုန်းမှလက်ဝါးကပ်တိုင်ကြောင့် ဘုရားသခင်သည် အပြစ် သားများကိုဖြောင့်မတ်သူများအဖြစ်ကြေညာနိုင်ပြီး၊ စကြဝဠာတစ်ခုလုံးရှေ့တွင် တရားမျှတပြီးဘက်မလိုက်သူများအဖြစ် မှတ်ယူနိုင်သေးသည်။ ဘုရားသခင် သည် အဆုံးစွန်စွန့်လွတ်မှုကိုဦပတော်မူခဲ့သောကြောင့် စာတန်သည် ဘုရားသခင် ကိုအပြစ်တင်လက်ညှိုးထိုးမရပါ။ စာတန်က ဘုရားသခင်သည် သူပေးလို သည်ထက် သာ၍များသောအရာကို လူသားတို့အားတောင်းဆိုသည်ဟု စွပ်စွဲ ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ၎င်းပြောဆိုချက်ကို လက်ဝါးကပ်တိုင်တော်သည် ချေပလျက် ရှိသည်။

ကမ္ဘာကြီးအပြစ်ထဲကျရောက်ပြီးနောက် ဘုရားသခင်ဖျက်ဆီးရန် စာတန် သည် မျှော်လင့်နေခဲ့ဟန်ရှိသည်။ ထို့အစား ကယ်တင်ရန်ယေရှုကိုစေလွတ် တော်မူခဲ့သည်။ ဤအချက်သည် ဘုရားသခင်၏စာရိတ္တတော်ကို မည်ကဲ့သို့ ဖော်ပြသနည်း။ ဘုရားသခင်၏စာရိတ္တတော်ကိုသိရှိြခင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ အသက်တာကို မည်ကဲ့သို့အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိသနည်း။ ဘုရားသခင်သည်

မည်သို့သောသူဖြစ်ကြောင်းသိရှိပြီးနောက် ရှေ့ (၂၄) နာရီအတွင်း သင်မည်ကဲ့သို့ ပြောင်းလဲလုပ်ဆောင်မည်နည်း။

ကြာသပတေး အောက်တိုဘာ ၂၆
ပညတ်တရား၏အကျင့်မရှိဘဲ

‘‘ထိုကြောင့် လူမည်သည်ကား၊ ပညတ်တရား၏အကျင့်မရှိဘဲ ယုံကြည် ခြင်းအားဖြင့်ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်တတ်သည်ဟုယူရ၏’’ (ရောမ ၃း၂၈)။ ပညတ်တရားသည် ကျွန်ုပ်တို့အားမကယ်တင်နိုင်သောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ပညတ်တရားကိုစောင့်ရန်မလိုအပ်ဟု ဆိုလိုပါသလား။ သင့်အဖြေကိုရှင်းပြပါ။ 

သမိုင်းကြောင်းပေါ်အခြေခံပြီး၊ ရောမ ၃း၂၈ တွင် ပေါလုသည် ယုဒဝါဒစနစ်တွင်ကျင့်သုံးသော ပညတ်တရားများအားလုံးကို ချုံပြောဆိုခြင်း ဖြစ်သည်။ ယုဒလူတစ်ဦးသည် ဤစနစ်အောက်တွင် မည်မျှပင်တာဝန်ကျေပွန် စွာနေထိုင်ရန်ဦကိးစားသော်လည်း၊ ထိုသူသည် ယေရှုကိုမေရှိယအဖြစ်လက်ခံ ခြင်းမရှိသော် ဖြောင့်မတ်ခြင်းမရရှိနိုင်ချေ။

ရောမ ၃း၂၈ သည် ယုံကြည်ခြင်းတရား၌ဝါကြွားစရာမရှိကြောင်း မိမိ၏ထုတ်ဖော်ချက်ကို ပေါလုနိဂုံးချုပ်သည့်ကျမ်းချက်ဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦး သည် မိမိ၏လုပ်ဆောင်မှုအားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်လျှင်၊ သူ၌ဝါကြွား စရာအကြောင်းရှိသည်။ သို့သော် သူယုံကြည်သည့်အရာသည် ယေရှုဖြစ် သောကြောင့် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်လျှင်၊ အပြစ်သားအားဖြောင့်မတ်စေသော ဘုရားသခင်သည်သာလျှင် ချီးမွမ်းခြင်းခံထိုက်ကြောင်းရှင်းနေပေသည်။ 

‘‘ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်ဖြောင့်မတ်ခြင်းသည်အဘယ်နည်း’’ ဟူသော မေးခွန်းကို အယ်လင်ဂျီဝှိုက်သည် စိတ်ဝင်စားဖွယ်အဖြေပေးသည်။ သူမက ‘‘၎င်းမှာ လူသား၏ဘုန်းကိုမြေမှုန့်မှချထားပြီး၊ မိမိအတွက်မိမိတန်ခိုးဖြင့် မလုပ်ဆောင်နိုင်သောအရာကို လူသားအတွက် ဘုရားသခင်၏လုပ်ဆောင်မှု ဖြစ်သည်’’ ဟူ၍ဖြစ်သည်။  (TM, p. 456).

ပညတ်တရား၏အကျင့်သည် လွန်ခဲ့သောအပြစ်များကိုမဖြေနိုင်ချေ။ ဖြောင့်မတ်ခြင်းလည်းမရရှိနိုင်ချေ။ ၎င်းကိုခရစ်တော်၏အပြစ်ဖြေသောယဇ်ကို ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်သာ ရရှိနိုင်သည်။ ထိုကြောင့် ဤနေရာတွင် ပညတ် တရား၏အကျင့်သည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့်လုံးဝပတ်သက်မှုမရှိချေ။ အကျင့်

မပါဘဲဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်ခြင်းသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုထိုက်တန်မှုရှိရန် ကျွန်ုပ်တို့အထဲ၌ မည်သည့်အရာမျှမရှိဘဲဖြောင့်မတ်ရာရောက်ခြင်းကိုဆိုလိုသည်။ 

သို့သော် ခရစ်ယာန်အများသည် ဤကျမ်းချက်ကိုတလွဲအဓိပ္ပါယ် ကောက်ပြီး လွဲမှားစွာအသုံးဦပခဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် အကျင့် သို့မဟုတ် နားထောင်ခြင်း၊ ပညတ်တော်ကိုနားထောင်ခြင်းပင်လျှင်ဘေးချိတ်ကာ လုပ်စရာ တစ်ခုတည်းမှာ ယုံကြည်ရန်ဖြစ်သည်ဟုဆိုကြသည်။ ထိုသို့ဆိုခြင်းဖြင့် ပေါလု ကိုလုံးလုံးလျားလျားအဓိပ္ပါယ်ကောက်လွဲကြသည်။ ရောမသြဝါဒစာနှင့်အခြား ကျမ်းများတွင် ပေါလုသည် ပညတ်တော်စောင့်ခြင်း၏အရေးကြီးမှုကိုဖော်ပြ သည်။ ယာကုပ်နှင့်ယောဟန်တို့ဦပသကဲ့သို့ ယေရှုသည် ပညတ်တော်စောင့် ခြင်း၏အရေးကြီးမှုကို ဖော်ပြတော်မူသည် (မသဲ ၁၉း၁၇။ ရောမ ၂း၁၃။ ယာကုပ် ၂း၁ဝ၊၁၁။ ဗျာ ၁၄း၁၂)။ ပေါလု၏ဆိုလိုရင်းမှာ ပညတ်တရား နားထောင်ခြင်းသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရနိုင်သည့်နည်းလမ်းမဟုတ်သော်လည်း၊ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်သောသူသည် ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်ကိုစောင့်နေသေးကြောင်း၊ အမှန်မှာ ဖြောင့်မတ်သောသူသာလျှင်

ပညတ်တော်စောင့်သည်ဟူသောအချက်ဖြစ်သည်။ ဖြောင့်မတ်ရာသို့မရောက်ဘဲ မပြောင်းလဲသောသူသည် ပညတ်တရား၏တောင်းဆိုချက်များကို ဘယ်သော အခါမျှပြည့်စုံစေနိုင်မည်မဟုတ်ချေ။

ပညတ်တရားသည် ကျွန်ုပ်တို့အားမကယ်တင်သောကြောင့် ၎င်းကို စောင့်ခြင်းအရာ၌ စိတ်ပူပန်စရာမရှိဟူသောအေတွး၏ေထာင်ေချာက်တွင်မိရန် အဘယ်ကြောင့်အလွန်လွယ်ကူသနည်း။ ယုံကြည်ခြင်းအားဖြင့်ဖြောင့်မတ်ရာ သို့ရောက်ပြီဟုပြောဆိုပြီး အပြစ်အတွက်ဆင်ခြေပေးဖူးပါသလား။ ထိုသို့ဦပလုပ်

ခြင်းသည် အဘယ်ကြောင့်အလွန်အန္တရာယ်ကြီးသနည်း။ တစ်ချိန်တည်းတွင် ကယ်တင်ခြင်းကတိတော်မရှိသော် ကျွန်ုပ်တို့ဘယ်နေရာရောက်ရှိမည်နည်း။

သောကြာ အောက်တိုဘာ ၂၇
ထပ်ဆင့်လေ့လာရန်

‘‘ပညတ်တရားသည် အပြစ်၏အခကိုမလျှော်ပစ်နိုင်သော်လည်း၊ အပြစ်သားအားစွပ်စွဲသောအပြစ်အားလုံးအတွက် ခရစ်တော်သည် နောင်တရ၍ သူ၏ကရုဏာကိုယုံကြည်သူအပေါင်းတို့အား များစွာသောအပြစ်လွတ်ခြင်း ပေးရန် ကတိထားတော်မူသည်။ ဘုရားသခင်၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် နောင်တရ ၍ယုံကြည်သောဝိညာဉ်အတွက် များစွာရှိနေသည်။ လူသားပေါ်က အပြစ်၏ အမှတ်တံဆိပ်ကို ခမည်းတော်နှင့်တန်းတူဖြစ်တော်မူသော သူ၏အပြစ်ဖြေခြင်း ယဇ်၏အသွေးတော်အားဖြင့်သာ ဖျက်ပစ်နိုင်သည်။ ခရစ်တော်၏လုပ်ဆောင် ချက်တည်းဟူသော သူ့အသက်တာအရှက်ရခြင်း၊ သေခြင်းနှင့်ပျောက်ဆုံးသော လူသားအတွက် ကြားဖျန်ဖြေခြင်းတို့သည် ပညတ်တရားကိုပုံကြီးချဲ့ကာ၊ ဂုဏ်ရှိစေသည်’’ (1SM, p. 371).

‘‘ခရစ်တော်၏စာရိတ္တတော်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏စာရိတ္တကိုအစားထိုး ပြီးနောက်၊ သင်သည် အပြစ်မဦပလုပ်ခဲ့သည့်အလား ဘုရားသခင်ရှေ့တွင် သင့်ကိုလက်ခံသည်’’ (SC, p. 62).

‘‘တမန်တော် (ပေါလု) က ကျွန်ုပ်တို့သည် ‘ပညတ်တရား၏အကျင့် မပါဘဲ’ ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်ရ၏ဟုဆိုရာတွင် သူသည် ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ကျေးဇူးဖြင့်လုပ်သောအလုပ်များကို ပြောဆိုခြင်းမဟုတ်ပါ။ အကြောင်းမှာ ထိုသို့သောအလုပ်ကိုလုပ်ဆောင်သောသူသည် ၎င်းအလုပ်များလုပ်ဆောင်ခြင်း ဖြင့် သူသည် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်သည်ဟုမယုံကြည်ပေ။ (၎င်းယုံကြည် ခြင်းဖြင့်လုပ်ဆောင်သောအလုပ်လုပ်နေစဉ်မှာ) ယုံကြည်သူသည် (ယုံကြည် ခြင်းအားဖြင့်) ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်အောင်ဦကိးစားသည်။ ‘ပညတ်တရား၏ အကျင့်’ ဆိုရာ၌ တမန်တော် (ပေါလု) ဆိုလိုသည်မှာ သူတို့သည် ဖြောင့်မတ် ရာသို့ရောက်ရှိသည့်အလား မိမိကိုယ်ကိုဖြောင့်မတ်သူ၊ မိမိတို့အလုပ်အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်သူ များဖြစ်ကြသည်ဟု ယုံကြည်စေသောအကျင့်များဖြစ်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ဆိုသော်၊ ကောင်း သောအလုပ် လုပ်စဉ် သူတို့သည် ဖြောင့်မတ် ခြင်းတရားကိုမရှာဘဲ မိမိတို့အလုပ်အားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုရရှိပြီးဖြစ်ကြောင်း ဝါကြွားချင်သည့်စိတ် ဆန္ဒသာရှိြကသည်’’ (Martin Luther, Commentary on Romans, p. 80).

-0-