MMSL သင္ခန္းစာ (၇) ယံုႀကည္ၿခင္းသို႔သြားရာလမ္း

သင္ခန္းစာ (၇) ယံုႀကည္ၿခင္းသို႔သြားရာလမ္း                                 ၾသဂုတ္ ၅ - ၁၁

ဥပုသ္ေန့ မြန္းလဲြပိုင္း  ၾသဂုတုတုတ္ ၅

ဖတ္ရန္က်မ္းခ်က္မ်ား။ ဂလာတိ ၃း၂၁-၂၅။ ၀တ္ၿပု ၁၈း၅။ ေရာမ ၃း၉-၁၉။ ၁ေကာ ၉း၂၀။ ေရာမ ၃း၁၊၂။ ၈း၁-၄။

အလြတ္က်မ္းခ်က္။  ။ “ယံုၾကည္ေသာသူတို႔သည္ ေယ႐ႈခရစ္ကိုယံုၾကည္ျခင္းႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာ ဂတိေတာ္ကိုိုရုိရမည္အ္အေၾကာင္း၊ က်မ္းစာသည္ လူအူအေပါင္း တို႔ကို အျပစ္၌ခ်ဳပ္ထား၏” (ဂလာတိ ၃း၂၂)။

အိမ္ျပန္တတ္ေအာင္က်င့္ထားေသာခိုမ်ားသည္ တစ္ရက္အတြင္း မိုင္ေပါင္းရာခ်ီပ်ံသန္းၿပီး၊ မိမိေနရာကိုတိတိက်က်ျပန္ေရာက္ရွိႏုိင္သည့္ အံ့ဖြယ္ေကာင္းေသာသူတို႔၏စြမ္းရည္ကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္သိရွိၿပီးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ““အေတာ္ဆံုးက်င့္ထားသည့္ခိုမ်ားပင္လွ်င္ တစ္ခါတစ္ရံမ်က္စိလည္ကာ မိမိတို႔စတင္ပ်ံသန္းသည့္ေနရာသို႔ ဘယ္ေသာအခါမွ်ျပန္မလာၾကသည္မ်ား လည္းရွိသည္။ ထိုသို႔ေသာျဖစ္ရပ္မ်ဳိး အဂၤလန္ႏိုင္ငံတြင္ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ကာ (ေဒၚလာေျခာက္သိန္းမကတန္ဖိုးရွိေသာ) ခိုအေကာင္ႏွစ္ေသာင္းကိုလႊတ္ခဲ့ ကာ သူတို႔သည္ မိမိတို႔၏အိမ္အမိုးေအာက္သို႔ ဘယ္ေသာအခါမွ်ျပန္မလာ ၾကေတာ့ေခ်။

ကၽြႏု္ပ္တို႔အမ်ားစုသည္ ထိုသို႔ေသာျဖစ္ရပ္မ်ဳိး မ်က္စိလည္လမ္းမွား (သို႔မဟုတ္) ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းကို တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းဩကံေတြ႕ျခင္းသည္ ေပ်ာ္စရာမေကာင္းလွေခ်။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းႏွင့္စိုးရိမ္မႈျဖင့္ျပည့္ကာ ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာျဖစ္သြားသည့္အခ်ိန္အခါမ်ဳိးသို႔ပို႔ေဆာင္ႏုိင္သည္။ ၀ိညာဥ္ေရးနယ္ပယ္တြင္လည္း ထိုနည္းအတုိင္းပင္ျဖစ္သည္။ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔သည္ ခရစ္ေတာ္ကိုလက္ခံၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ပင္၊ ေပ်ာက္ဆံုး (သို႔မဟုတ္) မ်က္စိလည္လမ္းမွားကာ သခင္ဘုရားထံေတာ္သို႔ ဘယ္ေသာ အခါမွ်ျပန္မေရာက္ သည္ မ်ားပင္ရွိ တတ္သည္။

သို႔ေသာ္ျငားလည္း သတင္းေကာင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔ခ်ည္းသာမခ်န္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဧ၀ံေဂလိတရားတြင္ေဖာ္ျပသကဲ့သို႔ ကိုယ္ေတာ္သည္ ယုံၾကည္ျခင္းသို႔သြားရာလမ္းကိုျပင္ဆင္ေတာ္မူကာ၊ ၎င္းလမ္း တြင္ပညတ္ေတာ္လည္းပါ၀င္သည္။ လူအမ်ားသည္ ပညတ္ေတာ္ကို ဧ၀ံေဂလိ တရားမွ သီးသန္႔ခြဲထုတ္ခ်င္ၾကသည္။ လူတခ်ဳိ႕သည္ ၎င္းတို႔မွာဆန္႔က်င္ ေနၾကသည္ဟုပင္ ႐ႈျမင္ၾကသည္။ ဤအျမင္သည္မွား႐ံုသာမက၊ ၀မ္းနည္း ဖြယ္အက်ဳိးဆက္မ်ားပင္ရွိႏုိင္သည္။ ပညတ္ေတာ္မရွိလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ၌ ဧ၀ံေဂလိတရားရွိ မည္မဟုတ္ေခ်။ ပညတ္ေတာ္မပါေသာ ဧ၀ံေဂလိတရားကို နားလည္ရန္ အမွန္ပင္ခက္ခဲသည္။ 

တနဂၤေႏြ ၾသဂုတုတုတ္ ၆
ပညတ္ေတာ္ႏွင့္ကတိေတာ္

“ပညတ္တရားသည္ ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္ႏွင့္ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္သေလာ” (ဂလာတိ ၃း၂၁)။ မိမိ၏မွတ္ခ်က္မ်ားသည္ မိမိကိုဆန္႔က်င္သူတို႔အား သူသည္ ပညတ္ေတာ္ကိုခ်ဳိးႏွိမ္ေျပာဆိုသည္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ေစႏုိင္သည္ကိုလည္း ေကာင္း၊ (သို႔မဟုတ္) ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္မ်ားကိုဦးစားေပးသည့္ မိမိ ၏မွတ္ခ်က္မ်ားသည္ ေမာေရွႏွင့္ေမာေရွဩပစုေသာက်မ္းငါးက်မ္းကိုဖံုးကြယ္ သည္ဟူ၍ ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္သည္ကိုလည္းေကာင္း သိေနေသာေၾကာင့္၊ ေပါလုသည္ သူတို႔စဥ္းစားေနသည့္ “ပညတ္တရားသည္ ဘုရားသခင္၏ ကတိေတာ္ႏွင့္ဆန္႔က်င္သည္ဟု သင္ေျပာဆိုပါသေလာ” ဟူေသာေမးခြန္းကို ေမးလိုက္သည္။ ဤေမးခြန္းကိုပင္ ေပါလုသည္ “မဟုတ္ပါ” ဟုအေလး  အနက္တံု႔ျပန္သည္။ ထိုသို႔ေကာက္ခ်က္ခ်ျခင္းသည္မျဖစ္ႏုိင္ရာ၊ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုဆန္႔က်င္ျခင္းမရွိေခ်။ ဘုရားသခင္သည္ ကတိေတာ္ႏွင့္ပညတ္ေတာ္ႏွစ္ခုစလံုးကို ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ ပညတ္ေတာ္သည္ ကတိေတာ္ႏွင့္ဆန္႔က်င္မေနပါ။ ၎င္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္ ၏အလံုးစံုေသာကယ္တင္ျခင္းစီမံကိန္းတြင္ မတူညီေသာအခန္းက႑ႏွင့္လုပ္ငန္း တာ၀န္ရွိေနျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္။

 ေပါလုကိုဆန္႔က်င္သူတို႔သည္ ပညတ္ေတာ္၏အခန္းက႑အေၾကာင္း မည္သည့္မွားယြင္းေသာအယူအဆရွိၾကသနည္း။ ဂလာတိ ၃း၂၁။ ၀တ္ၿပု ၁၈း၅ ႏွင့္ တရားေဟာ ၆း၂၄ တို႔ကိုႏိႈင္းယွဥ္ပါ။

ဤသူတို႔သည္ ၀ိညာဥ္ေရးအသက္တာကို ပညတ္တရားက သူတို႔ အားေပးႏိုင္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ သူတို႔၏႐ႈျမင္သံုးသပ္ခ်က္သည္ ဘုရားသခင္၏ပဋိညာဥ္၌တည္ေနေသာသူတို႔သည္ မည္ကဲ့သို႔အသက္ရွင္

ေနထိုင္ရမည္ဟု ပညတ္ေတာ္ကၫႊန္ၾကားသည့္ ၀တ္ဩပရာက်မ္း ၁၈း၅ ႏွင့္ တရားေဟာရာက်မ္း ၆း၂၄ ကဲ့သို႔ေသာ ဓမ္ၼေဟာင္းက်မ္းမွက်မ္းပိုဒ္မ်ားကို မွားယြင္းစြာအနက္ျပန္ဆိုျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ပညတ္ေတာ္သည္ ပဋိညာဥ္ အတြင္းအသက္ရွင္ေနထိုင္မႈကို ထိန္းေက်ာင္းေပးသည္။ သို႔ေသာ္ ပညတ္ ေတာ္သည္ လူတစ္ဦး၏ဘုရားသခင္ႏွင့္ဆက္ဆံေရး၏အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္ ဟု သူတို႔ေကာက္ခ်က္ခ်ၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ သမ္ၼာက်မ္းစာသည္ အသက္ ရွင္ေစႏုိင္ေသာအစြမ္းသတ္ၱိမွာ ဘုရားသခင္ႏွင့္မိမိ၏၀ိညာဥ္ေတာ္တန္ခိုးအား ျဖင့္သာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းေနေပသည္ (၄ရာ ၅း၇။ ေနဟမိ ၉း၆။ ေယာဟန္ ၅း၂၁။ ေရာမ ၄း၁၇)။ ပညတ္ေတာ္သည္ မည္သူ႔ကိုမွ်၀ိညာဥ္ေရး၌အသက္ မရွင္ေစႏုိင္ေခ်။ သို႔ရာတြင္ ဤအခ်က္သည္ ပညတ္ေတာ္က ဘုရားသခင္ ၏ကတိေတာ္ကိုဆန္႔က်င္သည္ဟုမဆိုလိုေခ်။

ပညတ္ေတာ္သည္ အသက္ေပးႏုိင္စြမ္းမရွိေၾကာင္း သက္ေသျပရန္ ဩကိးစားရာမွာ ေပါလုသည္ ဂလာတိ ၃း၂၂ တြင္ ““က်မ္းစာသည္ လူအေပါင္း တို႔ကိုအျပစ္၌ခ်ဳပ္ထား၏”” ဟုေရးသားသည္။ ေရာမ ၃း၉-၁၉ တြင္ ေပါလုသည္ ဤသေဘာတရားပါရွိသည့္ ဓမ္ၼေဟာင္းက်မ္းမွက်မ္းခ်က္တခ်ဳိ႕ ကိုဆြဲထုတ္ကာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ မည္မွ်ဆိုးေၾကာင္းျပသသည္။ ထိုက်မ္းပိုဒ္ မ်ားသည္ စနစ္တက်သီကံုးသည့္ပံုစံမ်ဳိးမရွိေခ်။ သူသည္ အျပစ္ျပႆနာ၏ အရင္းျဖစ္ေသာ လူ႔စိတ္ကိုကပ္ဆိုးဆိုက္ေစသည့္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ေသာ စိတ္သေဘာထားမွစတင္၍၊ ထိုေနာက္ အျပစ္တရားပ်ံ႕ႏွံ႔ျခင္းႏွင့္အဆံုးတြင္ တစ္ေလာကလံုးသို႔ပ်ံ႕ႏွံ႔ေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည့္က်မ္းခ်က္မ်ားကို ဆက္လက္ ေဖာ္ျပသည္။ 

သူ၏ဆိုလိုရင္းမွာအဘယ္နည္း။ အျပစ္၏ပမာဏအတုိင္းအတာႏွင့္ ပညတ္ေတာ္၏အကန္႔အသတ္မ်ားေၾကာင့္ ထာ၀ရအသက္ႏွင့္ဆိုင္ေသာကတိ ေတာ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိုယ္စား ခရစ္ေတာ္၏သစ္ၥာေစာင့္သိျခင္းအားျဖင့္သာ လွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ထံသို႔ေရာက္ရွိႏုိင္သည္။ တစ္ဖန္ ဤႀကီးျမတ္ေသာသမ္ၼာတရားသည္ ဘာသာေရးဩပျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းကို ေမာင္းႏွင္ေပးေသာအရာ ျဖစ္သည္။

ပညတ္ေတာ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိုမကယ္တင္ႏုိင္ေသာ္လည္း ၎င္းကို လိုက္ေလွ်ာက္ျခင္းျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္မည္သည့္ႀကီးမားေသာအက်ဳိးရွိ သနည္း။ ဘုရားသခင္၏ပညတ္ေတာ္ကိုေစာင့္ျခင္းျဖင့္ မည္သည့္လက္ေတြ႕ က်ေသာေကာင္းေသာအရာကို သင္ေတြ႕ဩကံရသနည္း။

တနလၤာ ၾသဂုတ္ ၇
ပညတ္တရားေအာက္၌ခ်ဳပ္ထားျခင္း

ဂလာတိ ၃း၂၃ တြင္ ေပါလုသည္ “ယံုၾကည္ျခင္းတရားမေရာက္ မီွ ပညတ္တရား (ေအာက္၌). . .ငါတုိ႔သည္. . . ခ်ဳပ္ထားလ်က္ရွိၾက ၏” ဟုေရးသားသည္။ ေပါလုက “ငါတို႔သည္” ဟုဆိုရာတြင္ ဂလာတိ အသင္းေတာ္မွ ယုဒလူယံုၾကည္သူမ်ားကိုၫႊန္းဆိုသည္။ သူတို႔သည္ ပညတ္ တရားႏွင့္ရင္းႏွီးေသာသူမ်ားျဖစ္  ၾကကာ၊ ေပါလုသည္ ဂလာတိ ၂း၁၅ မွစၿပီး သူတို႔ကိုသီးျခားေျပာေနခဲ့သည္။ ဂလာတိ ၃း၂၃ မွ “ငါတို႔သည္” ႏွင့္  ဂလာတိ ၃း၂၆ မွ “သင္တို႔အေပါင္းသည္” တို႔သည္ မတူညီ၊ ျခားနား ေၾကာင္းေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္။

ဂလာတိ ၃း၂၃ မွ “ယံုၾကည္ျခင္းတရားမေရာက္မီ” မွာ မူရင္း Greek က်မ္းစာတြင္ “ထိုယံုၾကည္ျခင္းမေရာက္မီ” ဟု တိုက္႐ိုက္အဓိပ္ၸါယ္ ရွိသည္။ ေပါလုသည္ ခရစ္ေတာ္မတုိင္မီႏွင့္ခရစ္ေတာ္ေနာက္ပိုင္း ပညတ္ ေတာ္ ၏အခန္းက႑ကိုႏိႈင္းယွဥ္ျပေသာေၾကာင့္ (ဂလာတိ ၃း၂၄) “ထိုယံုၾကည္ ျခင္း” မွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ခရစ္ယာန္ယံုၾကည္ျခင္းကိုၫႊန္းဆုိျခင္းမဟုတ္ ဘဲ၊ ခရစ္ေတာ္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ကို ၫႊန္းဆိုျခင္းျဖစ္ဟန္ရွိသည္။

ေပါလုေျပာဆိုသည္မွာ ယုဒလူတို႔သည္ ခရစ္ေတာ္မႂကြလာမီ ပညတ္တရား၏ေအာက္တြင္ ခ်ဳပ္ထားျခင္းခံရသည္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ “ပညတ္ တရားေအာက္တြင္” ဟုဆိုရာတြင္ သူသည္မည္သည့္အရာကိုဆိုလိုသနည္း။ ဂလာတိ ၃း၂၂၊၂၃ ကို ေရာမ ၆း၁၄၊၁၅။ ၁ေကာ ၉း၂၀။ ဂလာတိ ၄း၄၊၅၊၂၁။ ၅း၁၈ တို႔ႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ပါ။

ေပါလုသည္ “ပညတ္တရားေအာက္၌” ဟူေသာစကားစုကို သူ၏ ၾသ၀ါဒစာမ်ားတြင္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႀကိမ္အသံုးဩပသည္။ ဤအခ်က္ကိုၾကည့္ လွ်င္ ၎င္းသည္ အဓိပ္ၸါယ္အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိႏုိင္သည္။

၁။ ““ပညတ္တရားေအာက္၌”” သည္ ကယ္တင္ျခင္း၏အျခားတစ္ဖက္ မွေရြးစရာလမ္း (ဂလာတိ ၄း၂၁)။ ဂလာတိဩမိ႕မွဆန္႔က်င္ဘက္ဩပသူတို႔သည္ နားေထာင္ျခင္းျဖင့္အသက္ေပးေသာေျဖာင့္မတ္ျခင္းကိုရရွိရန္ ဩကိးစားခဲ့ၾက သည္။ သို႔ေသာ္လည္း၊ ေပါလုက ရွင္းလင္းခဲ့ၿပီးသကဲ့သို႔ ဤအရာမွမျဖစ္ ႏုိင္ေခ်။ (ဂလာတိ ၃း၂၁၊၂၂)။ ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း ေပါလုသည္ ပညတ္ တရားေအာက္၌ေနလိုျခင္းအားျဖင့္ ဂလာတိလူတို႔သည္ အမွန္ပင္ခရစ္ေတာ္ ကိုျငင္းပယ္ၾကသည္ဟုပင္ ေထာက္ျပမည္ျဖစ္သည္။ (ဂလာတိ ၅း၂-၄)။

၂။ “ပညတ္တရားေအာက္၌” ရွိျခင္းသည္ ၎င္း၏အျပစ္စီရင္ခ်က္ ခံေနရျခင္းအဓိပ္ၸါယ္ရသည္ (ေရာမ ၆း၁၄၊၁၅)။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပညတ္ေတာ္သည္ အျပစ္တရားကိုမေျပေစႏုိင္ေခ်။ ၎င္းကိုခ်ဳိးေဖာက္ျခင္းသည္ အဆံုးတြင္ အျပစ္စီရင္ျခင္းကိုခံရမည္ျဖစ္သည္။ လူသားအားလံုးသည္ ဤ  အေျခအေနကိုဩကံရၾကမည္ျဖစ္သည္။ ပညတ္ေတာ္သည္ ေထာင္မႉးကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ကာ ခ်ဳိးေဖာက္သူအားလံုးကိုခ်ဳပ္ထားၿပီး၊ ၎င္းတို႔သည္ မိမိတို႔ ကိုယ္ကိုေသျခင္းျပစ္ဒဏ္က်ေရာက္ေစၾကသည္။ မနက္ျဖန္ေလ့လာရမည့္

သင္ခန္းစာတြင္ ဂလာတိ ၃း၂၃ တြင္ “အထိန္း” ဟူေသာစကားလံုးအသံုးၿပု ျခင္းသည္ ဤက်မ္းပိုဒ္တြင္ေပါလုက “ပညတ္တရား၏ေအာက္၌” ဟုဆိုလို ေသာအရာျဖစ္သည္။

“ပညတ္တရားေအာက္၌” ဟုဘာသာျပန္ေနက်၊ မူရင္း Greek စကားလံုးမွာ ennomos ျဖစ္၍၊ “ပညတ္တရားေဘာင္အတြင္း” ဟူေသာ တိုက္႐ိုက္အဓိပ္ၸါယ္ရွိၿပီး၊ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္အတူေပါင္းစည္းကာ ပညတ္တရား ၏ေဘာင္အတြင္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းကိုၫႊန္းဆိုသည္ (၁ေကာ ၉း၂၁)။ ခရစ္ေတာ္မပါရွိဘဲ ပညတ္တရားကိုေစာင့္ထိန္းရန္ႀကိးစားျခင္းျဖစ္ေသာ “ပညတ္တရား၏အက်င့္” အားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္ရာသို႔မေရာက္ရွိႏုိင္ေခ်။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔သာ လွ်င္ အသက္ရွင္ရၾကမည္ (ဂလာတိ ၃း၁၁)။ ဤသမ္ၼာတရားသည္ ပညတ္ ေတာ္ကိုမပယ္ဖ်က္ေခ်။ ပညတ္ေတာ္သည္ ထာ၀ရအသက္ကိုမေပးႏုိင္ေၾကာင္း ျပသျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္။

အဂၤါ ၾသဂုတ္ ၈
ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အထိန္းပညတ္ေတာ္

ေပါလုသည္ ပညတ္ေတာ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ အေျခခံအဆံုးသတ္ ေကာက္ခ်က္ႏွစ္ခုတင္ျပထားသည္။ ၎င္းတို႔မွာ (၁) ပညတ္တရားကို အာျဗဟံအားေပးေသာ ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္ကိုပယ္ဖ်က္ျခင္းမရွိ (ဂလာတိ ၃း၁၅-၂၀)။ (၂) ပညတ္တရားသည္ ထိုကတိေတာ္ကိုဆန္႔က်င္ျခင္းမရွိ (ဂလာတိ ၃း၂၁၊၂၂) တို႔ျဖစ္သည္။
ထိုသို႔ဆိုေသာ္ ပညတ္တရားသည္ အမွန္တကယ္မည္သည့္အခန္း က႑တြင္ပါ၀င္သနည္း။ “ဒုစ႐ိုက္မ်ားေၾကာင့္”” ပညတ္တရားကိုထပ္၍ေပးသည္ (ဂလာတိ ၃း၁၉) ဟုေပါလုေရးသားသည္။ ၿပီးေနာက္ ဤအေတြးအေခၚ ကိုထပ္၍ခ်ဲ႕ရန္ ပညတ္တရားႏွင့္ဆက္စပ္၍မတူညီေသာစကားလံုးသံုးခုကို အသံုးဩပထားသည္။ ၎င္းတို႔မွာ “ေစာင့္ေနသည္” (အခန္းငယ္ ၂၃) “ခ်ဳပ္ထားသည္” (အခန္းငယ္ ၂၃) ႏွင့္အထိန္း (အခန္းငယ္ ၂၄) တို႔ ျဖစ္သည္။
ဂလာတိ ၃း၁၉-၂၄ ကိုဆုေတာင္းျပီးဂ႐ုတစိုက္ဖတ္ပါ။ ေပါလု သည္ ပညတ္ေတာ္အေၾကာင္းဘာေျပာသနည္း။
အမ်ားစုေခတ္သစ္ဘာသာျပန္ဆိုမႈမ်ားသည္ ဂလာတိ ၃း၁၉ မွ ေပါလု၏ပညတ္ေတာ္အေပၚ မွတ္ခ်က္မ်ားကိုလံုးလံုးဆန္႔က်င္ဘက္ေ၀ါဟာရ မ်ားျဖင့္ အနက္ျပန္ဆိုၾကသည္။ သို႔ေသာ္ မူရင္း Greek တြင္ တစ္ဖက္သက္ နီးပါးမွ်ပံုစံမရွိေခ်။ “ေစာင့္ေနသည္” (အခန္းငယ္ ၂၃) ဟုျပန္ဆိုေသာ Greek မူရင္းစကားလံုးသည္ “ေစာင့္ေရွာက္သည္”” ဟူေသာ တိုက္႐ိုက္ အဓိပ္ၸါယ္ရသည္။ ၎င္းသည္ “ဖမ္းဆီးသည္” (သို႔မဟုတ္) “စာင့္ၾကည့္ သည္” (၂ေကာ ၁၁း၃၂) ဟူေသာ အပ်က္သေဘာအဓိပ္ၸါယ္ေကာက္ယူႏိုင္ ေသာ္လည္း၊ ဓမ္ၼသစ္က်မ္းတြင္ ၎င္းသည္ ေယဘုယ်အားျဖင့္ “ကာကြယ္ သည္” (သို႔မဟုတ္) “ေစာင့္ထိန္းသည္” ဟူေသာ သာ၍အၿပုသေဘာေဆာင္ ေသာအဓိပ္ၸါယ္မ်ဳိးသက္ေရာက္သည္ (ဖိလိပ္ၸိ ၄း၇။ ၁ေပ ၁း၅)။ “ခ်ဳပ္ထား သည္” (ဂလာတိ ၃း၂၃) ဟူ၍ ဘာသာျပန္ဆိုေသာ မူရင္းစကားလံုး သည္လည္း ထိုနည္းတူပင္ျဖစ္သည္။ ၎င္းကို “ပိတ္သည္” (ကမ္ၻာ ၂၀း၁၈။ ထြက္ ၁၄း၃။ ေယာ႐ႈ ၆း၁။ ေယရမိ ၁၃း၁၉)၊ “အထဲတြင္ထည့္သည္” (လုကာ ၅း၆)၊ (သို႔မဟုတ္) “ခ်ဳပ္ထားသည္” (ေရာမ ၁၁း၃၂) ဟူ၍ ျပန္ဆိုႏုိင္သည္။ ဤနမူနာမ်ားမွျပသသကဲ့သို႔ အေျခအေနေပၚမူတည္၍ ဤစကားလံုးသည္ အဩပသေဘာ (သို႔မဟုတ္) အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာ အဓိပ္ၸါယ္မ်ဳိးရွိႏုိင္သည္။
ပညတ္တရား (၁၀ ပါးႏွင့္၀ိနည္းထံုးဖြဲ႕ပညတ္) တို႔သည္ ဣသေရလ မ်ားအတြက္ မည္သည့္အက်ဳိးကိုေပးသနည္း။ ေရာမ ၃း၁၊၂။ တရားေဟာ ၇း၁၂-၂၄။ ၀တ္ဩပ ၁၈း၂၀-၃၀။
ေပါလုသည္ ပညတ္တရားအေၾကာင္းကို အပ်က္သေဘာေဆာင္ ေသာေ၀ါဟာရျဖင့္ ေျပာဆိုႏုိင္ေသာ္လည္း (ေရာမ ၇း၆။ ဂလာတိ ၂း၁၉)၊ ပညတ္တရားအေၾကာင္းကိုလည္း အဩပသေဘာေဆာင္ၿပီး မ်ားစြာေျပာဆိုသည္ (ေရာမ ၇း၁၂၊၁၄။ ၈း၃၊၄။ ၁၃း၈ တို႔ကိုဖတ္ပါ)။ ပညတ္တရားသည္ ဣသေရလအေပၚ ဘုရားသခင္၏က်ိန္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ ေကာင္းခ်ီးအျဖစ္ရည္ရြယ္ ၿပီးေပးေတာ္မူျခင္းျဖစ္သည္။ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းစနစ္သည္ အျပစ္ကိုအဆံုးစြန္ မဖယ္ရွားႏုိင္ေသာ္လည္း၊ ၎င္းသည္ အျပစ္ဖယ္ရွားႏုိင္သည့္ ကတိေပးထားေသာ ေမရွိယကိုၫႊန္ျပကာ၊ ၎င္းစနစ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာပညတ္မ်ားသည္ ေရွးလူမ်ဳိးစုမ်ား စြာကိုဒုက္ၡေပးသည့္မေကာင္းမႈမ်ားမွ ဣသေရလတို႔ကိုအကာအကြယ္ေပးထား သည္။ အျခားတစ္ေနရာမွာ ပညတ္တရားအေၾကာင္းအဩပသေဘာေဆာင္သည့္ ေပါလု၏မွတ္ခ်က္မွၾကည့္ေသာ္၊ ဤက်မ္းခ်က္မွေပါလု၏မွတ္ခ်က္မ်ားကို အပ်က္ သေဘာဘက္မွနားလည္မည္ဆိုလွ်င္ မွားပါလိမ့္မည္။
ေကာင္းေသာအရာတစ္ခုကို အလြဲသံုးစားလုပ္သည္ကိုေတြးၾကည့္ပါ။ ဥပမာ၊ ေရာဂါကုသရန္တီထြင္ထုတ္လုပ္ေသာေဆး၀ါးကို မူးယစ္ေဆး၀ါးအျဖစ္ လူတခ်ဳိ႕ကအသံုးဩပႏုိင္သည္။ သင့္အသက္တာတြင္ ဤနိယာမမ်ဳိးမည္သည့္ နမူနာမ်ားေတြ႕ရွိထားသနည္း။ ေကာင္းေသာအရာကိုအလြဲသံုးစားဩပလုပ္ႏုိင္ ေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္ျခင္းသည္ အထက္ပါက်မ္းမွ ေပါလု၏ ဆိုလိုခ်က္ကိုနားလည္ရန္ မည္ကဲ့သို႔ကူညီေပးသနည္း။

ဗုဒ္ၶဟူး ၾသဂုတ္ ၉
ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ေသာပညတ္တရား

ဂလာတိ ၃း၂၃ တြင္ေပါလုသည္ ပညတ္တရားကိုေစာင့္ၾကပ္ ကာကြယ္ေပးေသာစြမ္းအားအျဖစ္ေဖာ္ျပသည္။ အခန္းငယ္ ၂၄ တြင္ ၎င္းကို မည္သည့္အရာႏွင့္ခိုင္းႏိႈင္းသနည္း။ ၿပီးေနာက္ ထိုအရာသည္ မည္သည့္ အရာကိုဆိုလိုသနည္း။
“ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းဆရ” ဟုျပန္ဆိုေသာ Greek မူရင္းစကားလံုးမွာ paidagogos ျဖစ္သည္။ တခ်ဳိ႕ေသာဘာသာျပန္က်မ္းစာမ်ားတြင္ “စည္းကမ္း ႀကီးၾကပ္သူ” (NRSV)၊ “နည္းျပဆရာ” (NKJV) သို႔မဟုတ္ “အုပ္ထိန္းသူ” (ESV) ဟူ၍ျပန္ဆိုေသာ္လည္း၊ မည္သည့္စကားလံုးကမွ် ၎င္း၏အဓိပ္ၸါယ္ ကို ျပည့္ျပည့္၀၀ၿခံုငံုႏိုင္ျခင္းမရွိေခ်။ Paidagogos ဆိုသည္မွာ ေရာမလူမ်ဳိး အဖြဲ႕အစည္းတြင္ ကၽြန္တစ္ဦးျဖစ္သည္။ ထိုကၽြန္မွာ သခင့္၏သားေျခာက္ႏွစ္၊ ခုနစ္ႏွစ္အရြယ္မွစ၍ လူလားေျမာက္သည္အထိအုပ္ထိန္းရန္ အခြင့္အာဏာ  ရွိေသာရာထူးကို ေပးအပ္ခံရသူျဖစ္သည္။ ကိုယ္ကာယလိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ ေရခ်ဳိးေပးျခင္း၊ အစာေကၽြးျခင္းႏွင့္အ၀တ္အစားမ်ားလဲလွယ္၀တ္ဆင္ေပးျခင္း၊ မည္သည့္အႏ္ၲရာယ္မွမဆိုကာကြယ္ေပးျခင္း စသည့္တာ၀န္မ်ားအျပင္၊ ထိုကၽြန္ (စငေိေါသါသ်) သည္ သခင္၏သားေက်ာင္းမွန္မွန္သြားျခင္းႏွင့္ အိမ္စာမ်ား ၿပုလုပ္ျခင္းမ်ားရွိမရွိေသခ်ာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရန္တာ၀န္လည္းရွိသည္။ ထို႔ျပင္မက၊ သူသည္ မြန္ျမတ္ေသာကိုယ္က်င့္တရားကို ေလ့က်င့္သင္ၾကား ေပးျခင္းသာမက၊ သခင့္သားတို႔သည္ ၎င္းမြန္ျမတ္ေသာကိုယ္က်င့္တရားတို႔ကို သင္ယူၿပီး၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုးျခင္းရွိမရွိကိုလည္း ေသခ်ာေအာင္လုပ္ေဆာင္ ရန္တာ၀န္ရွိသည္။
တခ်ဳိ႕ေသာထိုကၽြန္မ်ားသည္ အမွန္တကယ္ၾကင္နာမႈရွိၾကၿပီး၊ သူတို႔ အုပ္ထိန္းေသာကေလးမ်ားကလည္းခ်စ္ၾကေသာ္လည္း၊ ေရွးစာေပမ်ားတြင္ သူတို႔ အေၾကာင္းကိုေရးသားရာ၌ အလြန္စည္းကမ္းႀကီးသူမ်ားအျဖစ္ ေရးသားေဖာ္ျပ ေလ့ရွိသည္။ ကေလးမ်ားက စကားနားေထာင္ရန္ ၾကမ္းတမ္းေသာျခိမ္းေျခာက္ မႈမ်ားႏွင့္ ျပင္းထန္ေသာအျပစ္တင္ျခင္းမ်ားဩပၾကသည္သာမက၊ ႀကိမ္ဒဏ္ မ်ားလည္းေပးၾကသည္ဟု ေဖာ္ျပျခင္းခံရၾကသည္။
ေပါလုသည္ ပညတ္တရားကို သခင္၏ကေလးမ်ားကိုအုပ္ထိန္း ေသာကၽြန္ကဲ့သို႔ ခိုင္းႏိႈင္းေဖာ္ျပျခင္းသည္ ပညတ္တရား၏အခန္းက႑ မိမိ၏နားလည္မႈကို ထပ္၍ရွင္းျပျခင္းျဖစ္သည္။ ပညတ္တရားကို အျပစ္ ေဖာ္ျပရန္ႏွင့္ၫႊန္ၾကားခ်က္ေပးရန္ ထပ္၍ေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ဤလုပ္ငန္း၏ စင္စစ္သေဘာသဘာ၀မွာ ပညတ္တရားသည္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာ အသြင္လည္းရွိသည္ဟုဆိုလိုသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပညတ္တရားသည္ ျပစ္တင္ေမာင္းမဲကာ၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား အျပစ္သားမ်ားဟုစြပ္စြဲသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤ “အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာ” အသြင္းမ်ဳိး၌ပင္လွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ေကာင္းက်ဳိးအတြက္အသံုးဩပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပညတ္တရား၏အျပစ္တင္စြပ္စြဲျခင္းသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ခရစ္ေတာ္ထံသို႔ ေမာင္းပို႔ေပးသည္။ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ပညတ္တရားႏွင့္ဧ၀ံေဂလိတရား တို႔သည္ ဆန္႔က်င္ျခင္းမရွိၾကပါ။ ၎င္းတို႔သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ကယ္တင္ျခင္း အတြက္ အတူတကြလုပ္ေဆာင္ရန္ ဘုရားသခင္တမင္ရည္ရြယ္ေတာ္မူသည္။
“သမ္ၼာက်မ္းစာ (ဂလာတိ ၃း၂၄) တြင္ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ သည္ တမန္ေတာ္ (ေပါလု) မွတစ္ဆင့္ အထူးသျဖင့္ပညတ္ေတာ္အေၾကာင္း ကို ေျပာေတာ္မူသည္။ ပညတ္ေတာ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား အျပစ္ကိုေဖာ္ျပ ကာ ခရစ္ေတာ္အားလိုအပ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္ထံေနာင္တရ ၿပီး၊ သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ကိုယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ အျပစ္လႊတ္ျခင္းႏွင့္ၿငိမ္သက္ ျခင္းအတြက္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ေပးရန္လိုအပ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အားစိတ္ထဲ၌ခံစားေစေသည္။ (Selected Messages, book 1, p. 234).
သင္၏အဩပအမူ၊ စကားမ်ားႏွင့္အေတြးမ်ားကို ပညတ္ေတာ္ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးႏိႈင္းယွဥ္ေသာအခ်ိန္သည္ အဘယ္နည္း။ ယခုပင္ ပညတ္ေတာ္ ၏စာသားႏွင့္မွ်သာမက၊ ပညတ္ေတာ္၏ဆိုလိုရင္းႏွင့္လည္းႏိႈင္းယွဥ္ပါ (မႆဲ ၅း၂၈။ ေရာမ ၇း၆)။ သင္မည္မွ်တိုးတက္မႈရွိသနည္း။ သင့္အေျဖသည္ ဤၾသ၀ါဒစာမွ ေပါလု၏ဆိုလိုရင္းကို သင့္အားမည္ကဲ့သို႔ေျပာျပသနည္း။

ၾကာသပေတး ၾသဂုတ္ ၁၀
ပညတ္ေတာ္ႏွင့္ယံုၾကည္သူ (ဂလာတိ ၃း၂၅)

မ်ားစြာေသာသူတို႔သည္ ဂလာတိ ၃း၂၅ မွ ေပါလု၏ေရးသား ခ်က္ကို ပညတ္ေတာ္ကိုလံုး၀ထုတ္ပယ္ျခင္းကဲ့သို႔ အနက္ျပန္ဆိုၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ အျခားက်မ္းခ်က္မ်ားမွ ပညတ္ေတာ္အေၾကာင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး
ေပါလု၏အဩပသေဘာေဆာင္ေသာေရးသားခ်က္ကိုေထာက္္႐ႈေသာ္၊ ဤအရာ မွာအဓိပ္ၸါယ္မရွိေခ်။
ထိုသို႔ဆိုေသာ္ သူသည္ မည္သည့္အရာကိုဆိုလိုသနည္း။
ပထမအေနျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ပညတ္တရား၏အျပစ္တင္စြပ္စြဲ ျခင္းကို မခံၾကရေတာ့ေခ်။ (ေရာမ ၈း၃)။ ယံုၾကည္သူမ်ားအေနျဖင့္၊ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔သည္ ခရစ္ေတာ္၌ရွိကာ က႐ုဏာတရားေအာက္၌ေနရေသာအခြင့္ကို ေမြ႕ေလ်ာ္ေနၾကသည္ (ေရာမ ၆း၁၄၊၁၅)။ ဤအရာသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ခရစ္ေတာ္၏အေစကိုစိတ္ႏွလံုးအႂကြင္းမဲ့ခံယူရန္ လြတ္လပ္မႈကိုေပးကာ၊ ထိုလြတ္လပ္မႈေအာက္တြင္ အမွားဩပလုပ္မိျခင္းအတြက္ အျပစ္တင္ျခင္းကို ေၾကာက္ေနရန္မလိုေတာ့ေခ်။ ၎င္းသည္ ဧ၀ံေဂလိတရား၌ စစ္မွန္ေသာလြတ္လပ္မႈႏွင့္လြတ္လပ္ခြင့္ျဖစ္ကာ၊ လူတခ်ဳိ႕က ခရစ္ေတာ္၌လြတ္လပ္ျခင္းသည္ ပညတ္တာ္ကိုေစာင့္ထိန္းရန္မလိုေတာ့ေခ်ဟူေသာေျပာဆိုခ်က္ႏွင့္ လံုး၀ျခားနားသည္။ ထို႔အစား၊ ပညတ္ေတာ္ကိုမလိုက္ေလွ်ာက္ျခင္းသည္ အျပစ္ျဖစ္ကာ၊ အျပစ္ တရားသည္ လြတ္လပ္ျခင္းကိုမေပးႏိုင္ေခ် (ေယာဟန္ ၈း၃၄)။
ေရာမ ၈း၁-၃ ကိုဖတ္ပါ။ ပညတ္ေတာ္၏အျပစ္စီရင္ျခင္းမခံရ ေတာ့ၿပီဆိုသည္မွာအဘယ္နည္း။ ဤအံ့ဖြယ္သမ္ၼာတရားသည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္ပံုကို မည္ကဲ့သို႔အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈရွိသနည္း။
ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရၿပီးေသာအခါ၊ ပညတ္ေတာ္ႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ဆက္ဆံေရးသည္ ယခုတြင္ျခားနားသြားၿပီျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွစ္သက္သည့္အသက္တာမ်ဳိးျဖင့္အသက္ရွင္ရန္ ေခၚေတာ္မူျခင္းခံရၾကသည္ (၁သက္ ၄း၁)။ ေပါလုသည္ ဤအရာကို ၀ိညာဥ္ေတာ္အလိုသို႔လိုက္ျခင္းဟုၫႊန္းဆိုသည္ (ဂလာတိ ၅း၁၈)။ ဤအခ်က္က ပညတ္ေတာ္ (၁၀) ပါးကိုက်င့္သံုးရန္မလိုေတာ့ပါဟူေသာ အဓိပ္ၸါယ္မသက္ ေရာက္ေခ်။ ပညတ္ေစာင့္ရန္လိုမလိုဟူေသာျပႆနာမဟုတ္ေခ်။ ပညတ္ ေတာ္သည္ အျပစ္တရားကိုရွင္းလင္းစြာေပၚလြင္ေစသည္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ျမင္ေတြ႕ ၿပီးေသာအခါ မည္ကဲ့သို႔ျဖစ္မည္နည္း။
ထို႔အစား၊ ပညတ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏စာရိတ္ၱေတာ္ကို ေဖာ္ျပေနျခင္းေၾကာင့္ ပညတ္ေတာ္ကိုလိုက္ေလွ်ာက္ျခင္းျဖင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္၏စာရိတ္ၱေတာ္ကို အလြယ္တကူေရာင္ျပန္ဟပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုထက္မက၊ စည္းကမ္းအစံုကိုလိုက္ေလွ်ာက္ေနျခင္းသာမက၊ ပညတ္ေတာ္ သည္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသာအရာကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔အတြက္လုပ္ေဆာင္ေပးေတာ္ မူေသာ ေယ႐ႈ၏ပံုနမူနာကိုလိုက္ေလွ်ာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔စိတ္ႏွလံုးထဲတြင္ ပညတ္ေတာ္ကိုေရးသားကာ (ေဟျဗဲ ၈း၁၀)၊ ပညတ္ေတာ္၏တရားသျဖင့္ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔၌ျပည့္စံုေစရန္ ကိုယ္ေတာ္ျဖစ္ႏုိင္ေစေတာ္မူသည္ (ေရာမ ၈း၄)။ ဆိုလိုသည္မွာ ေယ႐ႈႏွင့္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔၏ဆက္ဆံေရးအားျဖင့္ ယခင္အခ်ိန္ထက္၊ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ ယခု တြင္ပညတ္ေတာ္ကိုလိုက္ေလွ်ာက္ရန္ တန္ခိုးကိုရရွိၾကသည္။
ေရာမ ၈း၄ ကိုဖတ္ပါ။ ေပါလုဘာေျပာေနသနည္း။ ဤကတိ ေတာ္သည္ သင့္အသက္တာ၌သိသာထင္ရွားသည္ကို မည္ကဲ့သို႔ေတြ႕ျမင္ခဲ့ သနည္း။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္၊ မည္သည့္အဩပသေဘာေဆာင္ေသာေျပာင္းလဲ မႈမ်ား သင္ဩကံေတြ႕ေနေစကာမူ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ကယ္တင္ျခင္းသည္ ကၽြႏ္ုပ္ တို႔အတြက္ ခရစ္ေတာ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီးေသာအရာအေပၚ တစ္ခုတည္း၌သာ လွ်င္ အျမဲတမ္းအေျခခံရမည္နည္း။

ေသာၾကာ ၾသဂုတ္ ၁၁
ထပ္ဆင့္ေလ့လာရန္။

“ဂလာတိၾသ၀ါဒစာမွ ပညတ္တရားႏွင့္ပတ္သက္၍ ကၽြန္မအေမးခံရ သည္။ ခရစ္ေတာ္ထံသို႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ကိုယူေဆာင္ေသာ ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းဆရာ သည္ အဘယ္ပညတ္ျဖစ္သနည္း။ ကၽြန္မ၏အေျဖမွာ ၀ိနည္းထံုးဖြဲ႕ပညတ္မ်ား ႏွင့္ပညတ္ေတာ္ (၁၀) ပါးျဖစ္သည္ ဟူ၍ျဖစ္သည္။
“ခရစ္ေတာ္သည္ ယုဒအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုလံုး၏အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္ သည္။ အာေဗလ၏ေသျခင္းသည္ ခရစ္ေတာ္ကိုၫႊန္ျပသည့္ ယဇ္ေကာင္ပူေဇာ္ ျခင္းျဖင့္ သ႐ုပ္ေဖာ္ျပေသာေယ႐ႈခရစ္ေတာ္၏အေသြးေတာ္အားျဖင့္ ကယ္တင္ ျခင္းရရွိရန္ ဘုရားသခင္၏အၾကံအစည္ေတာ္ကို ကာဣနမွျငင္းပယ္ျခင္း၏ရလဒ္ ျဖစ္သည္။ ဤေလာကအတြက္သြန္းေလာင္းမည့္ ခရစ္ေတာ္၏အေသြးေတာ္ကို ပံုေဆာင္ေသာေသြးသြန္းျခင္းကို ကာဣနျငင္းပယ္ခဲ့သည္။ ဤအစီအစဥ္တစ္ခု လံုးကို ဘုရားသခင္ျပင္ဆင္ေတာ္မူခဲ့ကာ၊ ခရစ္ေတာ္သည္ ထိုစနစ္တစ္ခုလံုး ၏အေျခအျမစ္ျဖစ္လာေတာ္မူခဲ့သည္။ ဤအရာမွာ အျပစ္ရွိေသာလူသားမ်ား ကို ယုဒအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုလံုး၏အုတ္ျမစ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ခရစ္ေတာ္ထံသို႔ ေခၚေဆာင္ရန္ ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းဆရာကဲ့သို႔ ပညတ္တရား၏လုပ္ငန္းအစပင္ ျဖစ္ေခ်သည္။
“တဲေတာ္ႏွင့္ဆက္စပ္၍ လုပ္ငန္းထမ္းေဆာင္သူအားလံုးကို လူသား မ်ဳိးႏြယ္ကိုယ္စား ခရစ္ေတာ္၏ၾကား၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းႏွင့္သက္ဆိုင္၍ အျမဲတမ္းပညာေပးသည္။ ဤတဲေတာ္လုပ္ငန္းသည္ ကိုယ္ေတာ့္ႏုိင္ငံေတာ္၏ ပညတ္ေတာ္ျဖစ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ပညတ္ေတာ္ကိုခ်စ္ေသာစိတ္ႏွလံုးမ်ား ဖန္တီးေပးရန္ ပံုစံေရးဆြဲျခင္းျဖစ္သည္။ (E. G. White, Selected Messages, book 1, p. 233).
““ပညတ္ေတာ္ (၁၀) ပါးကို သနားျခင္းက႐ုဏာဘက္မွ႐ႈျမင္သကဲ့ သို႔ တားျမစ္ျခင္း႐ႈေထာင့္မွၾကည့္ရန္မဟုတ္ေခ်။ ၎င္း၏တားျမစ္ခ်က္မ်ား သည္ နားေထာင္သူအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကိုေသခ်ာေစသည့္အာမခံေသာအရာ မ်ားျဖစ္သည္။ ခရစ္ေတာ္၌လက္ခံရရွိေသာအခါ၊ ထာ၀ရကာလပတ္လံုး ကၽြႏ္ုပ္ တို႔အားေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေပးမည့္ စင္ၾကယ္ေသာအသက္တာသို႔ ပို႔ေဆာင္လိမ့္မည္။  နားေထာင္ေသာသူတို႔အတြက္ ၎င္းသည္ အကာအကြယ္ေပးေသာနံရံတံတိုင္း ျဖစ္သည္။ (E. G. White, Selected Messages, book 1, p. 235).